Beekse Bergen
Eisirt's ouders hadden vrijkaartjes gewonnen bij de postcode loterij -- en een boel ook! Met zijn tweeën zouden ze niet zo snel acht vrijkaartjes opkrijgen, dus stuurden ze ons de code om met vrienden, of met mijn moeder en Luc, gebruik te maken van een gratis uitje.
We nodigden M&M (Matto en Marjolein) uit voor een tripje beestjes kijken. Het was Eisirt's idee en ik wist zeker dat ze beestjes kijken ontzettend leuk zouden vinden. Ze gingen graag mee!
We stonden om stipt 10 uur voor de poort en zouden eerst de "wandelsafari" doen. Vanwege corona hingen er natuurlijk bordjes: Houd 1 chimpansee afstand; en was er geen bus-safari. De bootsafari was aangepast zodat alleen op het bovendek van de boot passagiers mochten, en niet binnen in de afgesloten ruimte onder. Daardoor was de wachttijd 45 minuten. Daar hadden we geen zin in.
We waren lekker aan het rondstruinen in het park, en genoten van het heerlijke weer en het gezellig samen buiten zijn. Ik donderde van een boomstam-bruggetje af in een sloot, maar dat mocht de pret niet drukken. Tja, zo'n bruggetje was gemaakt voor kids, en het touw wat gespannen was om je evenwicht mee te helpen bewaren hing op heuphoogte... ietsje te laag zullen we maar zeggen.
Ik had mijn zware camera bij me en schoot vrolijk foto's van de beestjes en probeerde vast te leggen hoe (relatief gezien) veel ruimte de dieren hebben. Het is lang niet genoeg als je kijkt naar hoe ze in het wild zouden (moeten) leven, maar wel al zoveel keer beter dan een gewone dierentuin. Je krijgt ook vaak genoeg een 'doorkijkje' foto, alsof je de dieren echt aan het bespioneren bent van achter de bosjes. Ik hoop dan ook maar dat zij dat ook als prettig ervaren.
Het was heel grappig om te zien, want deze neushoornvogel kwam steeds naar het hek gelopen met een kluitje verdord gras, wat hij aan ons aanbood. Marjolein vroeg aan een verzorger waarom de vogel dat deed.
"Hij is een beetje in de war." zei de verzorger; "De vrouwtjes willen niks van hem weten, dus bied hij nu aan allerlei andere wezens een plukje gras in de hoop dat wij wel met hem een nestje willen bouwen."
Het tragische verhaal van deze arme vogel. We hadden echt met hem te doen.
Het was een lange dag, en om even na vieren wilden we afsluiten met de auto-safari. Daarmee kun je met je eigen auto een route over het park rijden. Als wandelaar in het park zie je af en toe in de verte wel de auto's rijden, maar ze komen nooit in je buurt. Helaas gaat de autosafari om vier uur al dicht. We stonden dus voor een dichte poort. Jammer!
De dag sloten we af met heerlijke sushi bij Matto en Marjolein thuis. Het was een bere-gezellige dag!
De rest van de foto's staat op Flickr.
We nodigden M&M (Matto en Marjolein) uit voor een tripje beestjes kijken. Het was Eisirt's idee en ik wist zeker dat ze beestjes kijken ontzettend leuk zouden vinden. Ze gingen graag mee!
We stonden om stipt 10 uur voor de poort en zouden eerst de "wandelsafari" doen. Vanwege corona hingen er natuurlijk bordjes: Houd 1 chimpansee afstand; en was er geen bus-safari. De bootsafari was aangepast zodat alleen op het bovendek van de boot passagiers mochten, en niet binnen in de afgesloten ruimte onder. Daardoor was de wachttijd 45 minuten. Daar hadden we geen zin in.
We waren lekker aan het rondstruinen in het park, en genoten van het heerlijke weer en het gezellig samen buiten zijn. Ik donderde van een boomstam-bruggetje af in een sloot, maar dat mocht de pret niet drukken. Tja, zo'n bruggetje was gemaakt voor kids, en het touw wat gespannen was om je evenwicht mee te helpen bewaren hing op heuphoogte... ietsje te laag zullen we maar zeggen.
Ik had mijn zware camera bij me en schoot vrolijk foto's van de beestjes en probeerde vast te leggen hoe (relatief gezien) veel ruimte de dieren hebben. Het is lang niet genoeg als je kijkt naar hoe ze in het wild zouden (moeten) leven, maar wel al zoveel keer beter dan een gewone dierentuin. Je krijgt ook vaak genoeg een 'doorkijkje' foto, alsof je de dieren echt aan het bespioneren bent van achter de bosjes. Ik hoop dan ook maar dat zij dat ook als prettig ervaren.
Het was heel grappig om te zien, want deze neushoornvogel kwam steeds naar het hek gelopen met een kluitje verdord gras, wat hij aan ons aanbood. Marjolein vroeg aan een verzorger waarom de vogel dat deed.
"Hij is een beetje in de war." zei de verzorger; "De vrouwtjes willen niks van hem weten, dus bied hij nu aan allerlei andere wezens een plukje gras in de hoop dat wij wel met hem een nestje willen bouwen."
Het tragische verhaal van deze arme vogel. We hadden echt met hem te doen.
Het was een lange dag, en om even na vieren wilden we afsluiten met de auto-safari. Daarmee kun je met je eigen auto een route over het park rijden. Als wandelaar in het park zie je af en toe in de verte wel de auto's rijden, maar ze komen nooit in je buurt. Helaas gaat de autosafari om vier uur al dicht. We stonden dus voor een dichte poort. Jammer!
De dag sloten we af met heerlijke sushi bij Matto en Marjolein thuis. Het was een bere-gezellige dag!
De rest van de foto's staat op Flickr.