Zo zie je het eens van een hele andere kant

Apr 23, 2015 11:16

Na het debacle van maandag dat mijn auto arme Aurum moederziel alleen in Veldhoven achterbleef moesten we toch even actie ondernemen. Ik belde bij de buurvrouw aan met de bak met andijvie-plantjes op mijn arm (ik was de bloemetjes aan het buitenzetten, haha). Met het excuus dat ik adoptieouders voor mijn overdaad aan andijvie zocht, was ik welkom om binnen te komen. Carla en Roel waren net klaar met eten in het zonnetje in hun tuin en boden me gelijk een glas wijn aan.

Nadat we Eisirt van het balkon naar beneden hadden gezwaaid zaten we gezellig een ruim uur van het zonnetje te genieten en uiteindelijk kon ik om hun hulp vragen. Van een andere buurman leende ik een setje startkabels en gisteren togen we dan op pad. Ik opende de motorkap en met hulp van de twee kundige heren zaten de startkabels zo op de accu. Vrijwel direct zag ik het startonderbrekingslampje (scrrrabble!) op het dashboard aanspringen en het was direct starten-lopen. Opgelucht klapten we de motorkap dicht.

Het probleem heeft meerdere oorzaken. Nu ik werkeloos ben, rijd ik veel minder met de auto. Dat is niet zo goed voor een (toch al oudere) accu. Daarnaast zit er een storing in het elektrische systeem die de laatste tijd weer erg de kop opsteekt. Als de stuurbekrachtiging aanspringt, gaat de radio uit. Als het vaak genoeg gebeurt, reset de klok ook. En soms houdt het alarm (het "wieweltje") dat je koplampen aanstaan er ook nog eens mee op. En dan....krijg je akkefietjes zoals afgelopen maandag. Het is me nog maar 1 keer eerder voorgekomen, toen woonde ik nog in Boxtel. In de garage toendertijd konden ze niets vinden en werd me als oplossing aangeboden dat ze het hele elektrische systeem konden vervangen (dat hebben we dus maar niet gedaan).
Maar we zijn toch maar even langs de garage gereden (na een half rondje op de Ring) om de accu na te laten meten. Een oudere accu kan er namelijk nog veel slechter tegen dat de auto minder vaak gebruikt wordt.


Bij de Renault garage in Veldhoven konden ze de accu wel even nameten en reden ze Aurum gelijk de brug even op omdat ik vermoedde dat een schokbreker kapot was. Zo konden we de zaak eens van een hele andere kant bekijken. Ik was nog nooit onder een auto door gelopen en mijn lieve Aurumpje was erg imposant. Zeker toen de monteur de brug wat hoger zette terwijl ik net onder de auto door liep en de warme uitlaat in de buurt van mijn voorhoofd voelde. Iek!
Twee rubbers van de aandrijfas waren kapot en een stabilisatorstang was kapot. Die laatste hoorde ik als ik over hobbels reed. De accu leverde nog maar 200 van de 420 ampère (?), en dat was niet zo best. Die konden ze gelijk wel vervangen, de rubbers moesten wachten tot een officiële afspraak aanstaande dinsdag. Het is wel vervelend dat ik net een maand geleden de auto door een grote beurt heb laten halen, en er nu weer van alles stuk is (a 300 euro...). Ook mijn stiefbroertje, de on-call autotechnicus voor alle familie, vond het slordig van de garage. Maar je doet er zo verdomd weinig aan.

Met nieuwe accu kunnen we voorlopig weer op pad, en zolang we voorzichtig over hobbels gaan is er niets aan de hand met de losse stang. Het is alleen wel weer een smak geld.

car, dutch, photoblog

Previous post Next post
Up