У шырокім полі да раварыста прычапіліся стрыжы. Яны абляталі ровар як зграя камароў, ледзь не чапляючыся за колы. Але рабілі гэта больш шлехетна і вытанчана: то плануючы ля самай зямлі, то раптам хутка ўзлятаючы ўверх.
Восьнь джгнула холадам увечары тых, хто падманууся ласкавым сонейкам раницай. Быццам жоутае лисце, запалилися вокны раенау- кварталау, зморшчылися ды апали парасоны летних кавярняу. Раварысты зацягваюць свае ровары у берлоги на зимовую спячку