Па балотнай траве ля канавы, якая завецца ракой Чарнiцай, павольна сунецца белая карова. Рознакаляровыя вяргiнi буяюць паабапал сцежак. Лiстота не можа схаваць налiтыя бакi ружовых i жоўтых яблыкаў. Iх салодкi водар мяшаецца з горкiм туманам. Павуцiнне ў няяркiм ранiшнiм сонейку.У паветры вiсiць аглушальная асенняя цiшыня. Я не ведаю красы больш
(
Read more... )
Comments 9
Reply
Мне шкада лета, але я люблю восень i кожны год малю, каб яна была доўгай:)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment