Venezia
У Венецыю ехалі цягніком.
Электрычкі хуткасныя і камфортныя.
Краявіды за вакном адрозніваліся ад балонскіх і равэнскіх.
Праліў, што аддзяляе Венецыю ад астатняй Італіі, даволі шырокі.
Нарэшце паказаўся горад.
Прыбылі на вакзал.
Выходзіш з вакзалу - і ніякіх табе аўтобусаў-машын, як у іншых гарадах, а вада. Незвычайна :)
Click to viewУ нас былі заказаныя апартаменты каля Рыалта.
Па мапе выглядала недалёка, таму вырашылі прайсціся пешкі. Гэта думка аказалася няўдалай, таму што хлопцам прыйшлося цягнуць усе нашыя чамаданы праз бясконцыя масты і масточкі. Прыступкі то ўверх, то ўніз.
Дзяўчатам было прасцей, галоўнае не адстаць і не згубіцца, глазеючы направа і налева.
Я думала, што, раз горад стары, жыць давядзецца ў якой-небудзь рамантычнай развалюсе без гарачай вады. Памылялася. Хоць звонку будынак выглядаў абшарпана, унутры ўсё па еўрастантарту.
Засяліўшыся, да ночы блукалі ва вулкам, дзівіліся і захапляліся. На кожным кроку сустракалася нешта цікавае і прыгожае.
Надвор'е было цудоўным і настрой такі ж.
Заходзілі ў храмы, што трапляліся па дарозе.
Пахілёныя вежы ў Італіі не дзіва :)
Усякіх чоўнаў, кацераў і караблёў - вялікае мноства.
Вялікі канал нездарма так называецца, можа прапусціць нават агромністыя караблі.
Птушак карміць на Сан-Марка забаронена.
Шопінг у Венецыі хіба для тых, каму зусім грошай не шкада. Не лічу шапікі з рознай 0%-якаснай драбязой для турыстаў "Усё па 1 эўра".
Уначы грымела навальніца, і раніцай наступнага дня ішоў дожджык.
Хаця мне нават спадабалася. У такое надвор'е горад выглядае па-іншаму.
У той жа дзень на некалькі гадзін едзілі ў Падую дзеля тых, хто з нашай кампаніі ні разу там не быў. У Падуі нас здорава памачыла чарговая навальніца, але ўсё адно паездка вельмі спадабалася.
На раніцу трэцяга дня быў запланаваны ад'езд. Узняліся на досвітку.
Да вакзалу плылі кацерам: хутка, прыемна і па тамашнім коштам зусім нядорага - усяго 7 эўра.
Бонус - прыгожыя краявіды з вады.
Падарунак нам на развітанне - узыход сонца ў Венецыі.
Пераехаўшы праліў, пераселі на іншы цягнік, што ішоў у Міланскім кірунку.
Венецыя спадабалася мне нават болей, чым спадзявалася. Але пакідала яе без суму, бо наперадзе чакала яшчэ шмат цікавага.
