een gemengd gevoel...
«Размышление»
Итак, спрошу себя, настойчивей, чем прежде,
О том, что сквозь века волнует нас:
Куда несемся мы в слепой надежде,
Что «вечность» есть, а что - «сейчас»?
Что есть судьба, куда стремится жизнь беспечно,
Нужды, забот и нищеты полна?
Все те же мысли, ах! - и тот же вечно
Исход печальный - смерть одна.
Так и за каждым «Быть» всегда - «Не быть» мне мнится.
Безбрежность вод - опять же в берегах.
Я с творчества могу сорвать границы,
А с жизни - нет: удел мой - прах.
А плодотворность что? И что мои творенья?
В любви и дружбе знал я толк… и все ж, -
Незримое, во мне взрастает тленье
И скажет смерти - «уничтожь!»
/ Хервих Хенсен (Флоран Констан Альбер Мьелан) перевод с нидерландского Юлии Тележко./
«BEZINNING»
Thans, dwingender dan ooit, moet ik mij ondervragen,
en 't zijn dezelfde vragen van altijd:
wat is het doel van ons hardnekkig jagen,
wat is de duur, wat is de tijd?
Wat is het starre lot, en wat beoogt des levens
veelvuldigheid met kommernis en nood?
Het zijn dezelfde vragen, ach, en tevens
dezelfde uitkomst in de dood.
Want achter alle Zijn moet ik het Niet-zijn denken.
De wijdste waatren hebben nog hun grens.
Beperking, breuk: ook in mijn rijpste schenken.
weet ik mij eindig, sterflijk mens.
Want mag ik vruchtbaar zijn en, scheppend, bezig
aan liefde en vriendschap en het werk dat duidt,
onachterhaalbaar in mijn bloed aanwezig
woekert de dood en holt mij uit.
Herwig Hensen (Florent Constant Albert Mielants jr.1917 - 1989.)