усё проста. рэальныя вынікі адносна вокс-поп'юлі зразумелыя ў першы дзень галаВАсаванкі. махінацыі звычайна пачынаюцца на дзень другі, бо і махінатару(-ам) цікавы рэальны расклад)
у выпадку з "ЗА" накруткі пачаліся дзень на трэці. і рэальная карціна адносна "чытацкіх сімпатыяў", дарэчы, добра бачная - па колькасьці прагаласаваных па намінацыі, дзе накрутак няма...
а мне падабаецца падыход "тройчы прынцыпова адмовіўся браць удзел" у галасаванцы. і, маўляў, тэксты не чытаў, чытаць не зьбіраюся й таму галасаванка сакс. я разумею, што "чукча не чытач", але ж нашто гэтак надрыўна й пафасна)))
Таксама шматдзетны. Але калі я сваю працу буду выконваць менавіта такім чынам, праз суткі мяне на маім месцы не будзе. Увогуле, тут ужо размова не ў прафесійнае плоскасці. Пытанне элементарнай чалавечай прыстойнасці.
ну а варыянт "аўтар дзесьці не дапрацаваў", калі кнігу нялёгка да канца дачытаць, вядома ж, і не разглядаецца...
што да чалавечай прыстойнасьці, то радыйны агляд - гэта не паўнавартасная рэцэнзія. але што ж, як хочаце - будзе і рэцэнзія. праўда, баюся, яна ня будзе станоўчай (і не праз вашую вышэйнапісаную абразу)
Во-во. Спярша пачынаецца “я не чытаў/недачытаў, але асуджаю”, потым прылюдная перакрутка і прыпісванне апаненту таго, што ён не пісаў, потым апраўданне, як у тым украінскім анекдоце пра ДАІ - “сержант Петренко, троє дітей”, потым зусім класна - “мяне абразілі (чым, цікава?), і я зараз тако-ое напішу, нават яшчэ не прачытаўшы…” Помста ката Леапольда, звонку выглядае неверагодна смешна. Пішыце, а мне што… Ёсць нормы чалавечай прыстойнасці. Скажам: я асабіста Вас не ведаю, два разы здалёк бачыў. Гэтага дастаткова для пісьмовай і разгорнутай ацэнкі Вас, як асобы, тым больш, для літаратурнай аўдыторыі? Мяркую, што не. Калі я буду так рабіць, Вы маеце выказацца пра такі ўчынак, як амаральны. Але не прачытаўшы тэкст, можна пра яго выказвацца? Так што прашу не крыўдаваць, а прыняць да ведама.
“я не чытаў/недачытаў, але асуджаю” ну і хто перакручвае? хіба я дзесьці асуджаў? наадварот, свабодаўская анатацыя была цалкам станоўчая. магу нагадаць вам таксама пра абмеркаваньне "Янак...", калі на мой чарнавы ўступны артыкульчык вы накінуліся празь нейкую крытычную заўвагу, пры тым што само абмеркаваньне, ізноў жа, было звышстаноўчым-панегірычным (рэспандэнтаў я тады асабіста абтэлефаноўваў і некаторыя водгукі пісаў проста з тэлефона). мне не патрэбная вашая ўдзячнасьць, не для таго пішу. на жаль, і на адэкватную рэакцыю ўжо не разьлічваю. а тое, што ня змог дачытаць ваш тэкст да канца - шчыра выбачаюся. адзінае, што суцяшае, мяркуючы па прызнаньні чалавек так пяці, ня я адзін...
А за што галасуюць тыя, хто не выкарыстоўвае ананімайзеры і проксі? Там жа нават назовы твораў не пазначаныя, прозвішча-нумар. Галасуюць выключна за асобаў, бо адныя асобы з нейкіх прычынаў сімпатычныя, другія - не вельмі, трэціх проста не ведаюць. Перакананы, што тры чвэрці нават не прыгадаюць назовы твораў, за каторыя галасуюць. То давайце тады назавем такія конкурсы не літаратурнымі, а "конкурсамі прыгажосці". Больш адпавядае.
можа быць і так - не прыгадаюць. і можа быць нават больш, чым тры чвэрці) але ж калі дзякуючы гэтаму колькасьць тых, хто прачытае шорт-лістэраў павялічыцца (а лічыльнікі фіксуюць, што гэта так), - што тут дрэннага? дарэчы нагадаю, што рэдакцыя прымае рашэньне самастойна і зусім ня факт, што яе думка супадзе з вокс-поп'юлі)
Дзякуючы гэтаму колькасць чытачоў не павялічыцца. Бо для гэтага трэба а) пост-фактум дастаць папяровы нумар ці хаця б знайсці е-нэт варыянт; б) прачытаць; в) параўнаць з іншым прачытаным; Увогуле, логіка і паслядоўнасць: спярша прагаласуем, а потым дзякуючы гэтай галасаванцы людзі прачытаюць тэксты, за аўтараў (не за тэксты) каторых галасавалі. Потым. Калі рэдакцыя саматуж прымае рашэнне - які сэнс даваць мажлівасць конкурса прыгажосці? Вось і ўвесь пафас.
да тэксту галасаванкі дададзеная спасылка сайту, дзе ўсе тэксты сумленны галасавальнік можа прачытаць. ніхто нікога ў карак ня гоніць - чытай, параўноўвай, вызначайся, палемізуй і г.д. не разумею, у чым праблема. чамусьці ў часе галасаванкі па Гедройцы, дзе далёка ня ўсе тэксты былі ў электроннай наяўнасьці, Вы не абураліся, а тут - прынцыпова й тройчы адмовіліся...
Увогуле, тады правільна даваць і тэхнічны пратакол галасаванкі. Тады кожны зможа пераканацца, што і як. Калі шалёная колькасць падазроных IP кшталту ЗША, Сінгапур, Канада, Кітай - адразу стане відно, хто і колькі накруціў.
у выпадку з "ЗА" накруткі пачаліся дзень на трэці. і рэальная карціна адносна "чытацкіх сімпатыяў", дарэчы, добра бачная - па колькасьці прагаласаваных па намінацыі, дзе накрутак няма...
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
ну, што магу сказаць у сваё апраўданьне. шматдзетны бацька. дзеці есьці хочуць...
Reply
Увогуле, тут ужо размова не ў прафесійнае плоскасці. Пытанне элементарнай чалавечай прыстойнасці.
Reply
што да чалавечай прыстойнасьці, то радыйны агляд - гэта не паўнавартасная рэцэнзія. але што ж, як хочаце - будзе і рэцэнзія. праўда, баюся, яна ня будзе станоўчай (і не праз вашую вышэйнапісаную абразу)
Reply
Ёсць нормы чалавечай прыстойнасці. Скажам: я асабіста Вас не ведаю, два разы здалёк бачыў. Гэтага дастаткова для пісьмовай і разгорнутай ацэнкі Вас, як асобы, тым больш, для літаратурнай аўдыторыі? Мяркую, што не. Калі я буду так рабіць, Вы маеце выказацца пра такі ўчынак, як амаральны. Але не прачытаўшы тэкст, можна пра яго выказвацца?
Так што прашу не крыўдаваць, а прыняць да ведама.
Reply
ну і хто перакручвае? хіба я дзесьці асуджаў? наадварот, свабодаўская анатацыя была цалкам станоўчая.
магу нагадаць вам таксама пра абмеркаваньне "Янак...", калі на мой чарнавы ўступны артыкульчык вы накінуліся празь нейкую крытычную заўвагу, пры тым што само абмеркаваньне, ізноў жа, было звышстаноўчым-панегірычным (рэспандэнтаў я тады асабіста абтэлефаноўваў і некаторыя водгукі пісаў проста з тэлефона). мне не патрэбная вашая ўдзячнасьць, не для таго пішу. на жаль, і на адэкватную рэакцыю ўжо не разьлічваю.
а тое, што ня змог дачытаць ваш тэкст да канца - шчыра выбачаюся. адзінае, што суцяшае, мяркуючы па прызнаньні чалавек так пяці, ня я адзін...
Reply
То давайце тады назавем такія конкурсы не літаратурнымі, а "конкурсамі прыгажосці". Больш адпавядае.
Reply
дарэчы нагадаю, што рэдакцыя прымае рашэньне самастойна і зусім ня факт, што яе думка супадзе з вокс-поп'юлі)
Reply
а) пост-фактум дастаць папяровы нумар ці хаця б знайсці е-нэт варыянт;
б) прачытаць;
в) параўнаць з іншым прачытаным;
Увогуле, логіка і паслядоўнасць: спярша прагаласуем, а потым дзякуючы гэтай галасаванцы людзі прачытаюць тэксты, за аўтараў (не за тэксты) каторых галасавалі.
Потым. Калі рэдакцыя саматуж прымае рашэнне - які сэнс даваць мажлівасць конкурса прыгажосці?
Вось і ўвесь пафас.
Reply
Вы не абураліся, а тут - прынцыпова й тройчы адмовіліся...
Reply
Reply
Leave a comment