Ніколі не думала, што нешта можа заняць у маім сэрцы месца большае за любоў да мора.
Не думала, сядаючы у вечар чацвярга ў цягнік да Кракава, што ў Гдн я вярнуся ўжо трошкі другім чалавекам, не кардынальна, зусім нямнога, але. Гэта былі тры дні, якія можна назваць цудоўнымі ад пачатку да канца. Тры дні з матуляй і сябрамі, без якіх так сумавалася,
(
Read more... )