Daar gaan we weer. Het jaarlijkse lijstje met de mooiste cd’s. Altijd lastig. De rangorde hangt van de altijd veranderde gemoedstoestand af.
En wat dacht je van niet op tijd de mooie albums ontdekken? Overkomt mij regelmatig. Ontdek ik een droomplaatje, is-ie van het jaar ervoor.
Toch een poging.
1. Foo Fighters - Wasting Light
Een geweldige schoponderjekontplaat. Wat een energie en wat een melodieën. Menno Pot schreef in de Volkskrant dat hij het maar een lelijke schreeuwplaat vond. ‘Vreselijk’, twitterde hij. Hij kan beter voetbalverslaggever worden - soms heeft hij weinig kaas van muziek gegeten.
Humor en rock ’n roll: Foo Fighters krijgen het voor elkaar.
2. Ryan Adams - Ashes & Fire
Adams kan bij mij nooit kwaad doen. Hij maakt van die mooie liedjes. Liedjes met hoofdletter L. Hij woont nu in Los Angeles en probeert aardig over deze stad te zingen, maar je hoort het: het liefst zit hij gewoon weer in New York. En dat zien we toch het liefst.
3. Steven Wilson - Grace for Drowing
Alles wat Steven Wilson maakt is mooi, maar zijn laatste solo-album is er een met een extra ster. Hij verloor zijn vader en de somberte doet zijn werk op het album.
4. Horrible Crowes - Elsie
5. Jonathan Wilson - Gentle Spirit
6. Wilco - The Whole Love
7. Chuck Ragan - Covering Ground
8. The Decemberists - The King is Dead
9. Bell X1 - Bloodless Coup
10. Against Me! - White Crosses
Albums die eigenlijk ook in de toptien horen:
Flogging Molly - Speed of Darkness
Fleet Foxes - Helplessness Blues
Other Lives - Tamer Animals
Young The Giant - Young The Giant
Er waren ook teleurstellingen:
Red Hot Chili Peppers - I'm With You en The Jayhawks - Mockingbird Time: te belegen.
Richmond Fontaine - The High Country. Te saai.
The Black Keys - El Camino. Te gladjes, te vol. En het belangrijkste: ik mis de soulinvloeden.
Was ook een beetje teleurgesteld in Eddie Vedders Ukulele songs: redelijk nietszeggend en vlak. Weinig emotie.