Ik gruwel van Springsteen-kopieën (die zijn er helaas genoeg) maar ben een grote fan van jonge bands die hun liefde voor de muziek van de man uit New Jersey in hun werk laten doorklinken.
The Killers, The H
old Steady, Arcade Fire, Marah: allemaal favoriete bandjes van mij. Ze weten een deel van wat Springsteens muziek voor mij bijzonder maakt, in hun eigen songs te verwerken. Gitaarriffs, structuur van de songs, dromen, verwachtingen en de verhalen die verteld worden.
Nu is er een bandje uit New Brunswick, New Jersey waar ik danig van onder de indruk ben dat ik al een paar dagen hun laatste album onafgebroken draai. The Gaslight Anthems The '59 Sound.
Muzikaal hoor ik ook de invloed van The Killers, Counting Crows, The Hold Steady, The Replacements, Billy Bragg, The Clash, Otis Redding. En Bruce Springsteen.
Cd Times schrijft: It's The Hold Steady with scars and tattoos. Alleen zijn de songs van The Gaslight Anthem zijn punkier en korter. De overeenkomst met de band uit Brooklyn zit 'm vooral in teksten. Mede ook vanwege de schaduw van Jack Kerouac in het nummer 'Film Noir'.
En het komt ook allemaal bij elkaar in 'The Backseat’, het laatste nummer op The '59 Sound:
'In the backseat of burned out cars in the disenchantment lane
And in the wild desert sun we drove straight on through the night’'
Kerouac, Springsteen, The Hold Steady in een.
Springsteen-invloed in de muziek, in de teksten en ze lijken zo uit een Springsteen-song te zijn gelopen.
The Gaslight Anthem zijn de jongens die in 'Jungleland' naast de barefoot girl op de Dodge-motorkap warm bier in de lichte zomerregen drinken.
Tekstueel zijn er vele verwijzingen naar Springsteen-songs.
'I'm on Fire'-referentie in 'High Lonesome':
'And at night I wake up with the sheets soaking wet
It's a pretty good song maybe you know the rest'
'The Patient Ferris Wheel':
'Carnival lights... 4th of July! Boardwalk talk.. in the dead of night’'
'Even Cowgirls gets the Blues':
'…and I haven't seen Sandy or Mary'
'Meet Me By The River’s Edge':
'We tattooed the lines beneath our skin
No surrender, my Bobby Jean'
(En in het nummer klinkt de echo van 'The River')
In 'High Lonesome' een duidelijke Counting Crows-link:
'And Maria came from Nashville
with a suitcase in her hand
I always kinda sorta wished I looked like Elvis'
Counting Crows' 'Round Here':
'Maria came from Nashville with a suitcase in her hand, she said she'd like to meet a boy who looks like Elvis'
De eerste keer dat 'Round Here' hoorde, moest ik aan Springsteens 'Johnny Bye-Bye' denken:
'She drew out all her money from the Southern Trust
And put her little boy on a Greyhound Bus
Leaving Memphis with a guitar in his hand
On a one-way ticket to the promised land
Hey little girl with the red dress on
There's party tonight down in Memphis down
I'll be going down there if you need a ride
The man on the radio says Elvis Presley's died'
En een lyric om toe te voegen aan Het Grote Boek van Geweldige Rock ’n Roll Lyrics:
'Young boys, young girls ain’t suppose to die on a Saturday night’ uit de titelsong.
Miles Davis & The Cool
Vooral in de live-uitvoering van 'Miles Davis & The Cool' hoor ik duidelijke Springsteen-invloeden. Check het YouTube-filmpje onderaan deze posting en oordeel zelf.
Zanger Brian Fallon heeft zelfs een heuse Telecaster.
Maar hij heeft ‘m niet vanwege Springsteen, maar omdat hij zag dat
Joe Strummer de Telecaster bespeelde.
‘Being from Jersey we're heavily influenced by Bruce Springsteen and everyone's like, “Oh you play a Telecaster just like Bru
ce Springsteen," and I'm like, "No, let me educate you, Mr. Fancypants with your observations (…)
‘I started playing Telecasters cause Joe Strummer played Telecasters. So I have played nothing but Telecasters since then.’
Ze hebben Springsteen al eens ontmoet. In een interview met
Racket Magazine:
RA: So, what’s it like to have Bruce Springsteen rip off your sound?
Brian Fallon: *laughs* Dude, we totally ripped Bruce off. We actually live pretty close to where he lives, and uh, every once in a while he’ll show up in these random bars, and we’ve met him before. He’s like the raddest dude in the world. He’s totally normal and not weird at all.’
The ’59 Sound is catchy, sterk, rijk en een van de beste albums die dit jaar is uitgekomen.
Koop ‘m. Nu maar hopen dat ze snel naar Paradiso komen.
(Lezenswaardig:
New York Times)