(no subject)
Eigenlijk is het ook wel een beetje zo...Elke week hetzelfde ritme, elke week hetzelfde alles.
De maandag wijkt amper af van de maandag, en zo de hele week door.
Eigenlijk is het maar gewoon één pot nat, één pot met allemaal dezelfde weken erin.
Ja!Ik ga het leven als een grabbelton zien. Grabbelen naar weken op papiertjes. Op elk papiertje staat een weekindeling, en voordat de week officieel begint grabbel ik een papiertje.
Nu zitten er 45 standaard-weken in de doos, en dus 9 afwijkende weken. Kans is dus 6/56 dat ik een afwijkende week trek. Laat ik deze week nou nét in de zomervakantie trekken.
Zoals Süter dat zo mooi zegt: 'Het leven is een circus. Je levenspad is de piste. Je draait rondjes met een glimlach, maar achter de schermen gaat het er heel anders aan toe.'
Maar opzich, ben ik geheel niet ontevree met dit ietwat saaie rondje, duizelig ben ik nog niet.
Vandaag op m'n werk een nieuweling ingewerkt, een jongen van een jaar of 16. Hij was er voor de derde keer, en kon het al aardig :). Wel had hij een puist opengekrabt en zat hij op de linkerkant van z'n gezicht een beetje onder het bloed. En ik met m'n rare hoofd durfde er eigenlijk niks van te zeggen.
Ik bedoel, als ik daar zou hebben gezeten...sja kweetniet.
Verder niet echt veel gedaan, op school beetje gegymt, beetje gegeten(nicole kidnapte me mee naar het Neptunusplein) en een beetje geleerd. Jahoor!De Toetsweek staat weer voor de deur!
Heb gelukkig maar 5 toetsen, maar ik moet er maar een uitdaging in gaan zien om die allemaal voldoende te scoren. Aldus m'n papa.
Hm opzich...ik hoop dat het gewoon relaxed gaat lukken, met gemiddeld een lekker 8je ofso (A)
Had trouwens vannacht zoiets raaars gedroomd:
Ik mocht met m'n broer meee uit, en dan zouden we om 6 uur 's ochtends thuis mogen komen mits we met z'n tweeën naar huis fietsen.
Nah, daar gingen we dan...met z'n tweeën op weg naar de stad. Eenmaal daar aangekomen was ik hem al gelijk weer kwijt, dus ging ik op pad in m'n eentje. Tijd was ongeveer half 1.
Ik vond er helemaal niks aan, dus besloot ik om kleren te gaan kopen. Het was immers koopavond!
Dus aangekomen in een grote kledingwinkel...Pak wat kleding van de rekken en ging het kleedhokje in.
Toen ik eruit kwam, kwam er een vrouw naar me toe om me te vertellen dat de winkel was gesloten. Ik was de enige nog! (Overigens zo'n zelfde soort situatie overdag meegemaakt bij de h&m; alleen dan niet om half 1 's nachts)
Nja, dus ik m'n kleren terughangen in de rekken en ben er zonder iets vandoor gegaan. Ik dacht dat ik ongeveer een half uurtje in de winkel was geweest, en wilde eigenlijk niet op m'n horloge kijken. Maar deed het toch uit nieuwsgierigheid, gewooon om te kijken hoe laat het is. (zo ging het echt!)
Naja toen bleek het dus al half zes te zijn!M'n broer en ik moesten naar huis!
Alleen..........WAAR THE FUCK WAS MIJN BROER???
Paniek brak uit, nu moest ik alleen, alleen alleen alleen op de fiets, het lange end al-leen!
En plotseling was ik thuis.
M'n ouders waren boos op Thomas, dat hij z'n mobiel had uitgezet, en dat we niks hadden afgesproken.
En dat was 'm.
En nu ga ik weer slapen; op naar de volgende droom :D
Liefs,
Sara
De maandag wijkt amper af van de maandag, en zo de hele week door.
Eigenlijk is het maar gewoon één pot nat, één pot met allemaal dezelfde weken erin.
Ja!Ik ga het leven als een grabbelton zien. Grabbelen naar weken op papiertjes. Op elk papiertje staat een weekindeling, en voordat de week officieel begint grabbel ik een papiertje.
Nu zitten er 45 standaard-weken in de doos, en dus 9 afwijkende weken. Kans is dus 6/56 dat ik een afwijkende week trek. Laat ik deze week nou nét in de zomervakantie trekken.
Zoals Süter dat zo mooi zegt: 'Het leven is een circus. Je levenspad is de piste. Je draait rondjes met een glimlach, maar achter de schermen gaat het er heel anders aan toe.'
Maar opzich, ben ik geheel niet ontevree met dit ietwat saaie rondje, duizelig ben ik nog niet.
Vandaag op m'n werk een nieuweling ingewerkt, een jongen van een jaar of 16. Hij was er voor de derde keer, en kon het al aardig :). Wel had hij een puist opengekrabt en zat hij op de linkerkant van z'n gezicht een beetje onder het bloed. En ik met m'n rare hoofd durfde er eigenlijk niks van te zeggen.
Ik bedoel, als ik daar zou hebben gezeten...sja kweetniet.
Verder niet echt veel gedaan, op school beetje gegymt, beetje gegeten(nicole kidnapte me mee naar het Neptunusplein) en een beetje geleerd. Jahoor!De Toetsweek staat weer voor de deur!
Heb gelukkig maar 5 toetsen, maar ik moet er maar een uitdaging in gaan zien om die allemaal voldoende te scoren. Aldus m'n papa.
Hm opzich...ik hoop dat het gewoon relaxed gaat lukken, met gemiddeld een lekker 8je ofso (A)
Had trouwens vannacht zoiets raaars gedroomd:
Ik mocht met m'n broer meee uit, en dan zouden we om 6 uur 's ochtends thuis mogen komen mits we met z'n tweeën naar huis fietsen.
Nah, daar gingen we dan...met z'n tweeën op weg naar de stad. Eenmaal daar aangekomen was ik hem al gelijk weer kwijt, dus ging ik op pad in m'n eentje. Tijd was ongeveer half 1.
Ik vond er helemaal niks aan, dus besloot ik om kleren te gaan kopen. Het was immers koopavond!
Dus aangekomen in een grote kledingwinkel...Pak wat kleding van de rekken en ging het kleedhokje in.
Toen ik eruit kwam, kwam er een vrouw naar me toe om me te vertellen dat de winkel was gesloten. Ik was de enige nog! (Overigens zo'n zelfde soort situatie overdag meegemaakt bij de h&m; alleen dan niet om half 1 's nachts)
Nja, dus ik m'n kleren terughangen in de rekken en ben er zonder iets vandoor gegaan. Ik dacht dat ik ongeveer een half uurtje in de winkel was geweest, en wilde eigenlijk niet op m'n horloge kijken. Maar deed het toch uit nieuwsgierigheid, gewooon om te kijken hoe laat het is. (zo ging het echt!)
Naja toen bleek het dus al half zes te zijn!M'n broer en ik moesten naar huis!
Alleen..........WAAR THE FUCK WAS MIJN BROER???
Paniek brak uit, nu moest ik alleen, alleen alleen alleen op de fiets, het lange end al-leen!
En plotseling was ik thuis.
M'n ouders waren boos op Thomas, dat hij z'n mobiel had uitgezet, en dat we niks hadden afgesproken.
En dat was 'm.
En nu ga ik weer slapen; op naar de volgende droom :D
Liefs,
Sara