Ang Kapangyarihan ng Oras at Internet
Habang nakabukas ang DISCS Moodle website para ibigay ang proyekto ko sa CS at ang twitter para tignan kung may mga paalala na ibibigay si Sir Samar, may bigla kong naisip. Ang bagong teknolohiya ay nagpapabilis ng buhay natin subalit maaaring nakababagal rin ito sa atin, sa literal na aspekto. Dahil may internet na, nagiging madali na ang papapadala ng mga mensahe sa isa’t isa. Nagiging mabilis at libre na rin ang malawakang pagpapadala ng impormasyon, kumpara sa dating paraan. Kaya na rin ang multi-tasking: sabay-sabay nang gagawin ang mga gawin. Maaari nang makipag-chat sa mga kamag-anak at kaibigan natin sa Dubai o sa Amerika habang nags-Skype sa mga kaklase natin. Makakausap mo na ang buong mundo nang mabilis at walang bayad sa isang upuan.
Dahil dito, napupunta na sa mundo ng internet ang edukasyon. Nilalagay na ng ilang mga guro ng mga takdadng aralin sa internet o kaya dun na rin ginagawa ang mga pagkonsulta. Para sa akin, malaking tulong ito dahil tipid ito sa papel, tinta, at oras. Madali rin itong maalala dahil nasa internet na ito, lalo na kung nakalagay ang takda sa mga sikat na website tulad ng Facebook at Twitter.
Subalit naaabuso ng mga guro at mag-aaral ang sobrang oras dulot ng bilis ng internet. May ilang mga guro na nilalagay ang takda tuwing gabi na o kaya madaling araw na. Kawawa naman ang mga mag-aaral na naghihintay buong hapon at gabi para lamang makuha ang takda. Paano yung mga iba na prepaid card pa rin ang gamit, o kaya wala talagang interet? Maaaring hindi na nila makita ang takda at mapapagalitan pa sila sa susunod na araw dahil hindi nila nagawa. Tama at responsibilidad ng isang mag-aaral na gawin ang kaniyang takda ngunit hindi maganda sa kaniyang kalusugan ang nakatutok sa harap ng kompyuter buong araw para lang hintayin ang takda. Hindi rin nila magagawa ang iba nilang kailangang gawin dahil dito.
Maaari ring tamarin na ang guro sa pagtuturo sa silid-aralan dahil puwede naman niya ilagay ang mga leksiyon sa internet. Dahil dito, maaaring hindi na magkaroon ng klase, at mawawala ang harapan na komunikasyon ng guro at sa mga mag-aaral niya. Kapag nangyari ito, maaaring hindi na tuluyang maintindihan ng mga mag-aaral ang kanilang inaaral; mawawalan din sila ng patnubay mula sa kanilang guro para harapin ang hinaharap.
Syempre, hindi rin mawawala ang mga tamad na mag-aaral na ginagawa lamang ang mga takda kapag nalalapit na ang huling araw. Kaya nga sila pumapasok para matuto silang gamitin nang tama ang oras, subalit nagiging sagabal ang bilis ng internet. Nagpo-post na lamang ang mga mag-aaral sa huling minuto. Kawawa rin ang mga guro, lalo na ang mga hindi sanay sa paggamit ng computer at internet. Ang gagawin ng mag-aaral ay hihintayin ang huling minuto bago madaliin ang takda at ipasa. Kung maraming mag-aaral ang gagawa nito, maaaring mapuno ang email ng guro dahil sa dami ng pagtanggap ng mga email sa maliit na oras. Maaaring mapunta ang iba sa spam mail at masabi ng guro na walang naibigay ang mag-aaral.
Hindi nawawala ang pagiging Juan Tamad natin kahit na malaki ang impluwensiya ng makabagong teknolohiya sa buhay natin. Makapangyarihan ang oras, dahil patuloy lang itong umuusad at wala tayong kakayahan para makontrol ito. Makapangyarihan din ang internet, dahil ito ang magpapadala sa atin sa makabagong panahon. Ang hamon para sa atin, na para sa akin ay napakahirap gawin, ay gamitin ang mga ito sa tamang paraan.