Ішла я да Шкаврук, калі пераходзіла на зялёны сьвет, ледзь пасьпела адскочыць - нейкая фура не пасьпела зкінуць хуткасьць і праехала перада мной. Яшчэ б крок і чорна-белае фота фармата А4, якое мне зрабілі ў давесак да выпускнога альбому, выступала бы ў іншай ролі.
Про знаменитого дядечку-контролёра с чёрными усами. http://kp.belkp.by/2005/11/01/doc88670 грусто... честный был.. редкое качество.. и стоял на своём.. чёрт.. как же я его не любила.. стыдно.. но.. ведь каждый выполняет в жизни свою роль..
Вось так ты й пачынаеш сталець... калі адыходзяць у іншы сьвет твае куміры... GODS TOWER - гэта мая музыка, маё юнацтва, мае цудоўныя ўспаміны, мая цяперашняя туга, што гэта ўсё БЫЛО... А са смерцю Уракава адышло назаўсёды.