ЛЁЗНА.
Нішто ня вечнае ў гэтым сьвеце, нават мае здымкі Вечнага Гораду, якія ў бліжэйшай будучыні дасягнуць свайго заканчэньня. Калі раней мой часопіс пераважна запаўняла сонечная Італія, то ў хуткім часе яе заменіць у гэтай ролі сінявокая Беларусь, галоўным чынам, Віцебская вобласьць. Пастараюся гэтае вяртаньне да родных пэнатаў зрабіць як мага больш лагодным, паступова зьмяншаючы колькасьць італьянскіх допісаў і павялічваючы колькасьць беларускіх.
Вось і сёньня запрашаю на "далёкі ўсход" Віцебшчыны - у Лёзна...
1
У Лёзна я трапіў на Радаўніцу, бо мусіў завесьці жонку з цешчай на магілы продкаў.
З могілак паехалі глянуць на хату, дзе жыла жончына бабця...
2
...Цяпер там жыве нейкі вельмі крэатыўны беларус, а хата і падворак поўняцца ўсялякімі дзівосамі...
3
4
...На падворку маецца калекцыя камянёў...
5
Суседнія гаспадары не настолькі творчыя...
6
За дарожкай цячэ ручай...
7
8
Крыху патаптаўшыся побач, едзем далей...
9
На іншым краю мястэчка спыніліся каля нейкага стаўка, каб зьесьці прыпасеныя канапкі...
10
11
12
13
Лёзьненскі кот перадае палымяныя прывітаньні і найлепшыя зычэньні шаноўнаму martin_kotek...
14
Ну вось і ўсё. Лёзна разьвітваецца з вамі...
15