З некалькім спазьненьнем, але рапартую пра сваю паездку ў вёску, бо з’ява гэта доўгачаканая і важкая.
У аўторак прачнуўся ранкам (калі да яго яшчэ адносяцца 11 гадзін), пасядзеў крыху за кампом і выпаўз з хаты. Даехаўшы да Буйніч, уладкаваўся на прыпынку. Надвор’е, дзякуй небу, было ня вельмі сьпякотнае, таму мне пашанцавала. Як я адразу зразумеў
(
Read more... )