"Банда какая-то", - обозвал нас водитель такси, на котором мы ехали в город, услышав нашу беларускамоўную речь.
Да, мы - банда. І я гэтым ганаруся : )
P.S. Ехалі мы з сяброўкай. Тры чалавекі - гэта ўжо, сапраўды, банда. А калі падлічыць, колькі іх у краіне - то, ого-го! І банда мы яшчэ і таму, што некаторыя нас пужаюцца, пужаюцца таго, што мы размаўляем не на той мове, якой трэба размаўляць, гаворым на непаліткарэктнай мове. Але ж, як кажа муж, у ходзе гутаркі вадзіла трошкі паталерантнеў да мовы, пэўна зразумеў, што мы - нестрашныя, не апазіціянеры якія-небудзь, так, простая інтэлігенцыя, якая "выкаблучваецца" ; )