Three years ago....
Three years..... three years ago... on the same month sinulat sakin to......
oh my god..parang ang tagal na... grabe, i feel like ive lost a leg or something...
hindi kailangan magsorry, nadadala lang ako minsan...praning, adik, kupal o kung pano mo i describe sarili mo,these are the reasons (myriads) for feeling the way i do... you came to me in a dream, that day, parang hindi totoo...salamat sa lahat, for being yourself, for helping me find myself pero hindi parin, for being there, alam mo, hindi ka mag ffade sakin kahit kelan, hindi ka mabubura sa utak ko, andyan ka lang, basta andyan ka lang...nakakiyak ispin na kelangan ko umalis, yung makakiyak yun ay yung fact na hindi mo ko masasamahan para ma-experience ang mga bagaybagay o hindi kita masasamahan dito...pero PROMISE, nakasulat yan sa...PROMISE...siguro ang maganda lang dito sa nangyayari ay alam kong may mababalikan ako *sana*...antagal na...sobrang tagal na, hindi ko kaya ipaliwanag sa sarili o kaya sa iba kung bakit ganito, wala akong mgawa para mag bago...
you are the best part of life...
you showed me things i never imagined...
the world seems easier to understand because we didnt, we coudnt understand, but it was fine, because you were there...
i can never tell you enuf...how much you mean to me...
ngayong mga araw na toh, parang umiikot nalang ang mundo, pero dati hindi tayo kasama dun...gumagawa lang tayo ng sariling ikot natin...
shit* umiiyak nako*
miss na miss nakta...
Grabe no? Ano ba nangyare?