Wannes van de Velde
Bitter zeemanslied
Bitter ziêmanslied
Bitter zeemanslied
We vêre vör een ziêmanspree
We varen voor een zeemansloon
over de zoute ziê
over de zoute zee
al gon der noêt gin vrouwe mee
al gaan er nooit geen vrouwen mee
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En zen we góed of slecht gezind
En zijn we goed of slecht gezind
over de zoute ziê
over de zoute zee
we wörre gedreve deur de wind
we worden gedreven door de wind
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
We frête boêne meh azijn
We eten bonen met azijn
over de zoute ziê
over de zoute zee
et spek is vör de kapitein
het spek is voor de kapitein
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En gon we zuipen on de wal
En gaan we zuipen aan de wal
over de zoute ziê
over de zoute zee
ze tappe der bier zoe bitter as gal
ze tappen er bier zo bitter als gal
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En komd der een orkaan vörbij
En komt er een orkaan voorbij
over de zoute ziê
over de zoute zee
dan is 't gedaan meh koêpvaardij
dan is het gedaan met koopvaardij
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
Dan róepe we Neptunus aan
Dan roepen we Neptunus aan
over de zoute ziê
over de zoute zee
Neptunus lot ons ni' vergaan
Neptunus laat ons niet vergaan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
De ziê is diep, de ziê is doêf
De zee is diep, de zee is doof
over de zoute ziê
over de zoute zee
ze lösterd nor gin bijgeloêf
ze luistert naar geen bijgeloof
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
A we vör iêwig zen vergaan
Als we voor eeuwig zijn vergaan
over de zoute ziê
over de zoute zee
dan kome w'in den emel aan
dan komen we in de hemel aan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
We krijge der ons leste pree
We krijgen er ons laatste loon
over de zoute ziê
over de zoute zee
en zuipe meh Neptunus mee
en zuipen met Neptunus mee
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En edde me lieke ni' verstaan
En heb je m'n liedje niet verstaan
over de zoute ziê
over de zoute zee
goh' vêren oep den oceaan
ga varen op de oceaan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
Две потрясающие песни, стилизованные под фламандскую старину. Обе посвящены многолетней борьбе фламандцев за свой язык и свое право говорить и учиться на нем. Отец Й. был из первых студентов в стране, получавших высшее образование на фламандском. И это право им пришлось отстаивать на улицах, с булыжниками против конной полиции.
Pieter Breughel in Brussel
Pieter Breughel, den ouwe, Zou opstaan uit de dood Voor de wereld te aanschouwen Was't bloed er nog zo rood als karmijn Zou er nog oorlog zijn Aleerst ging hem naar Brussel, Naar zijnen atelier En nam dan zijne bussel Penselen en wat houtskool mee Naar zijn Brabantse stee Hij was nog niet vergeten, Waardat zijn woonhuis was Het was wel wat versleten De memel woonde in zijn kas Kapot was 't vensterglas Eerst vroeg hem aan de mensen Is Spanje hier nog baas Leefde naar eigen wensen Zijn ze nog even dwaas In ons land of kregen ze verstand De mensen wouwen Breughel Zijn Brabants niet verstaan Dus is hem stil en treurig Naar een cafe gegaan Die daar in zijn jeugd nog had gestaan Hij vroeg in 't zuiver Brabants De kastelein om drank Maar de patron die zei, Pardon Je ne comprends pas Flamands En Neerlands dans le coeur du Brabant Pieter Breughel den ouwe, die dacht: 't Is weer zo ver Dat ze hier de Geuze nog brouwen Da's fijn, maar dat het in't Frans nu moet zijn Dat vindt ik nu een groot chagrijn Het Spaans is nu verdreven Uit ons klein vaderland Maar nu hebben we verkregen Het Frans, in de marollenkant Da's boven mijn verstand Piet Breughel is dan droevig Terug naar zijn graf gegaan Nadat hem op zijn kamer Een heel klein maar een fijn schilderij Vol kleur had doen ontstaan En daarop stond geschilderd Ne Vlaming in't gevang 't gevang van zijn complexen De sleutel ligt er bij aan zijn zij Doe open maak hem vrij. Старик Питер Брегель
Восстал из мертвых
Чтобы посмотреть на мир
Красна ли еще кровь, как кармин
Бушует ли еще война
Прежде всего он пошел в Брюссель
В свою мастерскую
Забрал свои кисти и уголь
И ушел к себе, в Брабант
Он еще не забыл, где стоял его дом
Развалюха, окна разбиты -
денег-то у него не было
Прежде всего он расспросил людей -
Правит ли еще Испания, делает здесь, что хочет?
Так ли еще глупы люди в нашей стране,
Или все же поумнели?
Никто его не хотел понимать,
С его брабантским диалектом.
Молчаливый и печальный, он пошел в кафе
Что стояло на том же месте во времена его молодости
На чистом брабантском
Он попросил хозяина налить ему,
Но тот ответил: Pardon
Je ne comprends pas Flamands
En Neerlands dans le coeur du Brabant
Старик Питер Брегель подумал -
Это хорошо, что хоть гезе тут еще варят,
Но то, что все должны по-французски говорить,
Нахожу я весьма досадным
Испанский теперь изгнали
из нашей маленькой страны,
Но то, что взамен мы получили французский,
Это выше моего понимания
Пошел тогда печальный Пит Брегель
Обратно в свою могилу - после того, как
В своей комнатке нарисовал маленькую,
Но полную цвета картину
И на этой картине был нарисован
пленный фламандец -
В плену у своих комплексов
Ключ лежит рядом с ним -
Освободи его
't Vlaams trekt op geen kloten
Als ik een liedje zing op straat,
wel overdacht en in de maat,
dan ken ’t wel eens gebeuren
dat er een wandelaar passeert
die daar z’n eigen in geneert
en me dan af wil keuren.
Zijn argument is zeer bekend,
g’ hoort het van Zepperen tot Gent,
van Heverlee tot Schoten:
“’t Is Vlaams, ’t trekt op geen kloten…”
Nadat ik tussen feestkrakeel
in ’t Brabants dorp Londerzeel
een beetje had gezongen,
kwam er ’n Brabander naar mij
die zei: “Meneer, hoe durft gij,
en wel uit volle longen
hier zingen voor een volle zaal,
en dan nog in uw eigen taal?
Dat vind ik straffe stoten
want Vlaams trekt op geen kloten…”
‘k Ging overlest in Denderleeuw
langs ’t Vlaams kafeeke “Vlaamse Leeuw.”
En ‘k hoorde ze daar zingen.
Niet over Vlaamse gaai of spreeuw,
niet van den blauwvoet of meeuw,
maar over Duitse dingen.
En zeg nu niet dat ‘k er om lieg:
ze zongen liekes van de krieg.
Het Vlaams dat werd verstoten
want da’ trok op geen kloten…
De laatste tijd staat het wel fijn
zo een cultuurmodel te zijn
door ABN te spreken.
Wie gaarne schijncultuur verwekt
spreekt nu een Hollands dialect.
Verkoopt Oranje-streken.
Zo krijgt ons volk één, twee drij
een splinternieuw complexke bij.
Want volgens de groten
betekent Vlaams geen kloten…
Если я пою на улице свою песенку
И в такт, и с обдуманным текстом
Так может всегда случиться
Что прохожий человек будет раздражен
И захочет мне выказать свое неодобрение
Его доводы хорошо известны
Их можно услышать от Зепперена до Гента
От Хеверлее до Схотена:
Это же фламандский, он ни на что не годен
(автором используется довольно сильное выражение, ближе к нашему "х... знает что")
Когда я попел немножко
На празднике в брабантской деревне Лондерзеел
Промежду шумными перебранками
Ко мне подошел брабандец
и сказал: сударь, как вы смеете
тут петь перед полным залом, да еще так громко,
на этом своем языке?
Я это нахожу оскорбительным,
Это же фламандский, он ни на что не годен
Шел я с тяжелым сердцем в Дендерлеу
Рядом с фламандским кафе "Фламандский лев"
И услышал, как там поют
Не про фламандских соек или скворцов,
Не про буревестников или чаек,
Но про что-то немецкое
Не по-фламандски, на что он годен
В последнее время считается хорошим тоном
разговаривать на образцовом нидерландском
или на голландском диалекте
Так наш народ получает пару новеньких комплексов
Потому что большие люди считают -
Это ж фламандский, на что он годен
Click to viewBitter ziêmanslied
Bitter zeemanslied
We vêre vör een ziêmanspree
We varen voor een zeemansloon
over de zoute ziê
over de zoute zee
al gon der noêt gin vrouwe mee
al gaan er nooit geen vrouwen mee
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En zen we góed of slecht gezind
En zijn we goed of slecht gezind
over de zoute ziê
over de zoute zee
we wörre gedreve deur de wind
we worden gedreven door de wind
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
We frête boêne meh azijn
We eten bonen met azijn
over de zoute ziê
over de zoute zee
et spek is vör de kapitein
het spek is voor de kapitein
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En gon we zuipen on de wal
En gaan we zuipen aan de wal
over de zoute ziê
over de zoute zee
ze tappe der bier zoe bitter as gal
ze tappen er bier zo bitter als gal
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En komd der een orkaan vörbij
En komt er een orkaan voorbij
over de zoute ziê
over de zoute zee
dan is 't gedaan meh koêpvaardij
dan is het gedaan met koopvaardij
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
Dan róepe we Neptunus aan
Dan roepen we Neptunus aan
over de zoute ziê
over de zoute zee
Neptunus lot ons ni' vergaan
Neptunus laat ons niet vergaan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
De ziê is diep, de ziê is doêf
De zee is diep, de zee is doof
over de zoute ziê
over de zoute zee
ze lösterd nor gin bijgeloêf
ze luistert naar geen bijgeloof
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
A we vör iêwig zen vergaan
Als we voor eeuwig zijn vergaan
over de zoute ziê
over de zoute zee
dan kome w'in den emel aan
dan komen we in de hemel aan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
We krijge der ons leste pree
We krijgen er ons laatste loon
over de zoute ziê
over de zoute zee
en zuipe meh Neptunus mee
en zuipen met Neptunus mee
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
over de zoute zee
En edde me lieke ni' verstaan
En heb je m'n liedje niet verstaan
over de zoute ziê
over de zoute zee
goh' vêren oep den oceaan
ga varen op de oceaan
over de zoute pekelziê
over de zoute pekelzee
over de zoute ziê
Две потрясающие песни, стилизованные под фламандскую старину. Обе посвящены многолетней борьбе фламандцев за свой язык и свое право говорить и учиться на нем. Отец Й. был из первых студентов в стране, получавших высшее образование на фламандском. И это право им пришлось отстаивать на улицах, с булыжниками против конной полиции.
Pieter Breughel in Brussel
Pieter Breughel, den ouwe, Zou opstaan uit de dood Voor de wereld te aanschouwen Was't bloed er nog zo rood als karmijn Zou er nog oorlog zijn Aleerst ging hem naar Brussel, Naar zijnen atelier En nam dan zijne bussel Penselen en wat houtskool mee Naar zijn Brabantse stee Hij was nog niet vergeten, Waardat zijn woonhuis was Het was wel wat versleten De memel woonde in zijn kas Kapot was 't vensterglas Eerst vroeg hem aan de mensen Is Spanje hier nog baas Leefde naar eigen wensen Zijn ze nog even dwaas In ons land of kregen ze verstand De mensen wouwen Breughel Zijn Brabants niet verstaan Dus is hem stil en treurig Naar een cafe gegaan Die daar in zijn jeugd nog had gestaan Hij vroeg in 't zuiver Brabants De kastelein om drank Maar de patron die zei, Pardon Je ne comprends pas Flamands En Neerlands dans le coeur du Brabant Pieter Breughel den ouwe, die dacht: 't Is weer zo ver Dat ze hier de Geuze nog brouwen Da's fijn, maar dat het in't Frans nu moet zijn Dat vindt ik nu een groot chagrijn Het Spaans is nu verdreven Uit ons klein vaderland Maar nu hebben we verkregen Het Frans, in de marollenkant Da's boven mijn verstand Piet Breughel is dan droevig Terug naar zijn graf gegaan Nadat hem op zijn kamer Een heel klein maar een fijn schilderij Vol kleur had doen ontstaan En daarop stond geschilderd Ne Vlaming in't gevang 't gevang van zijn complexen De sleutel ligt er bij aan zijn zij Doe open maak hem vrij. Старик Питер Брегель
Восстал из мертвых
Чтобы посмотреть на мир
Красна ли еще кровь, как кармин
Бушует ли еще война
Прежде всего он пошел в Брюссель
В свою мастерскую
Забрал свои кисти и уголь
И ушел к себе, в Брабант
Он еще не забыл, где стоял его дом
Развалюха, окна разбиты -
денег-то у него не было
Прежде всего он расспросил людей -
Правит ли еще Испания, делает здесь, что хочет?
Так ли еще глупы люди в нашей стране,
Или все же поумнели?
Никто его не хотел понимать,
С его брабантским диалектом.
Молчаливый и печальный, он пошел в кафе
Что стояло на том же месте во времена его молодости
На чистом брабантском
Он попросил хозяина налить ему,
Но тот ответил: Pardon
Je ne comprends pas Flamands
En Neerlands dans le coeur du Brabant
Старик Питер Брегель подумал -
Это хорошо, что хоть гезе тут еще варят,
Но то, что все должны по-французски говорить,
Нахожу я весьма досадным
Испанский теперь изгнали
из нашей маленькой страны,
Но то, что взамен мы получили французский,
Это выше моего понимания
Пошел тогда печальный Пит Брегель
Обратно в свою могилу - после того, как
В своей комнатке нарисовал маленькую,
Но полную цвета картину
И на этой картине был нарисован
пленный фламандец -
В плену у своих комплексов
Ключ лежит рядом с ним -
Освободи его
't Vlaams trekt op geen kloten
Als ik een liedje zing op straat,
wel overdacht en in de maat,
dan ken ’t wel eens gebeuren
dat er een wandelaar passeert
die daar z’n eigen in geneert
en me dan af wil keuren.
Zijn argument is zeer bekend,
g’ hoort het van Zepperen tot Gent,
van Heverlee tot Schoten:
“’t Is Vlaams, ’t trekt op geen kloten…”
Nadat ik tussen feestkrakeel
in ’t Brabants dorp Londerzeel
een beetje had gezongen,
kwam er ’n Brabander naar mij
die zei: “Meneer, hoe durft gij,
en wel uit volle longen
hier zingen voor een volle zaal,
en dan nog in uw eigen taal?
Dat vind ik straffe stoten
want Vlaams trekt op geen kloten…”
‘k Ging overlest in Denderleeuw
langs ’t Vlaams kafeeke “Vlaamse Leeuw.”
En ‘k hoorde ze daar zingen.
Niet over Vlaamse gaai of spreeuw,
niet van den blauwvoet of meeuw,
maar over Duitse dingen.
En zeg nu niet dat ‘k er om lieg:
ze zongen liekes van de krieg.
Het Vlaams dat werd verstoten
want da’ trok op geen kloten…
De laatste tijd staat het wel fijn
zo een cultuurmodel te zijn
door ABN te spreken.
Wie gaarne schijncultuur verwekt
spreekt nu een Hollands dialect.
Verkoopt Oranje-streken.
Zo krijgt ons volk één, twee drij
een splinternieuw complexke bij.
Want volgens de groten
betekent Vlaams geen kloten…
Если я пою на улице свою песенку
И в такт, и с обдуманным текстом
Так может всегда случиться
Что прохожий человек будет раздражен
И захочет мне выказать свое неодобрение
Его доводы хорошо известны
Их можно услышать от Зепперена до Гента
От Хеверлее до Схотена:
Это же фламандский, он ни на что не годен
(автором используется довольно сильное выражение, ближе к нашему "х... знает что")
Когда я попел немножко
На празднике в брабантской деревне Лондерзеел
Промежду шумными перебранками
Ко мне подошел брабандец
и сказал: сударь, как вы смеете
тут петь перед полным залом, да еще так громко,
на этом своем языке?
Я это нахожу оскорбительным,
Это же фламандский, он ни на что не годен
Шел я с тяжелым сердцем в Дендерлеу
Рядом с фламандским кафе "Фламандский лев"
И услышал, как там поют
Не про фламандских соек или скворцов,
Не про буревестников или чаек,
Но про что-то немецкое
Не по-фламандски, на что он годен
В последнее время считается хорошим тоном
разговаривать на образцовом нидерландском
или на голландском диалекте
Так наш народ получает пару новеньких комплексов
Потому что большие люди считают -
Это ж фламандский, на что он годен