Jul 14, 2005 00:55
Ik weet niet hoe ik me voel, ik heb waarschijnlijk nooit geweten hoe ik me voel. Ik weet ook niet wie ik ben, wat ik ben. Misschien ben ik wel ongelukkig en intelligent, misschien ben ik wel heel erg gelukkig en begrijp ik niets van de wereld.
Ik vind het moeilijk mezelf te vinden. Ik kan de stoel beschrijven waar ik op zit en de kleren die ik draag, maar hoe kan ik objectief zijn over iets waarvan alleen mijn eigen beleving de norm is? Ik weet niet wat andere mensen als blijdschap beschouwen, ik kan hun niet voelen en ik kan andere mensen mezelf niet laten voelen. Ik ken de beleving van andere mensen niet.
De geest van mijn emoties kan ik enkel meten aan zelfgecreëerde omschrijvingen. Hoe kan ik ooit zeggen dat het goed met me gaat, of slecht met me gaat, als deze woorden slechts individuele weerspiegelingen, lachspiegels zijn?
Ik weet hoe erg men zichzelf kan bedriegen. Hoe vinden we ooit geluk als we niet eens zeker kunnen zijn over onze eigen definities?
Ik kan de geschiedenis van de Fenicische scheepvaart beschrijven, de stellaire wetenschap van de sumeriërs, de ondergang van het perzische rijk, maar kan ik ooit mezelf beschrijven?