(no subject)
Recent kwam ik er achter dat de Egyptenaren twee soorten tijd kenden; de neheh en de djed. De neheh was een cyclische tijd, de allerdaagse dingen leefden hierin. De zon kwam elke dag op en ging elke dag weer onder, de ene dag was een nieuw begin van de andere dag. De djed was het punt van eeuwige perfectie. De djed werd in stand gehouden door de neheh.
Over het algemeen, in onze tijd, bestaan twee soorten tijd. De cyclische tijd en een lineaire tijd. De lineaire tijd creëert toekomst en geschiedenis, een historisch besef.
Het is fascinerend om te bedenken dat de verschillen tussen twee samenlevingen niet alleen berusten op een verschil tussen ontwikkeling, waarden en omgangsnormen. Ik denk dat verschillen in samenlevingen vooral berusten op genetische punten. Vanuit deze verschillen beleven we dingen anders en creëren we andere ideeën.
Het lijkt me niet meer dan logisch dat elke samenleving, of elke individu, zijn manier van beleven en leven als de beste ziet. Iedereen zal immers een manier zoeken en hopelijk vinden waarop diegene of diegenen het gelukkigste zijn. Ik vind het zelf belangrijk om me er aan te blijven herinneren dat mijn manier niet voor iedereen de beste is, misschien wel enkel voor mij alleen, en dat mijn manier in geen geval beter is dan die van een andere.
Arogantie, het denken de enige goede manier te hebben gevonden, staat mij erg tegen, maar het is te begrijpen. Zo zal ik zelf ook wel eens denken.
Het enige verwerpelijke vind ik het opdringen van jouw levensgedachten aan die van anderen. Niemand heeft de waarheid in pacht. Wanneer er ook nog eens onschuldige mensen gedood worden of gewond raken of in enkele manier dan ook maar schade berokkenen, omdat enkele mensen zo arogant zijn om niet na te kunnen gaan dat het beleven geen absolute wetenschap is, dan heb ik enkel medelijden met deze mensen.
Ik ben erg tolerant, het enige waar ik niet tolerant tegen over sta is het opleggen van je eigen ideeën aan anderen, wie dit ook doet.
Over het algemeen, in onze tijd, bestaan twee soorten tijd. De cyclische tijd en een lineaire tijd. De lineaire tijd creëert toekomst en geschiedenis, een historisch besef.
Het is fascinerend om te bedenken dat de verschillen tussen twee samenlevingen niet alleen berusten op een verschil tussen ontwikkeling, waarden en omgangsnormen. Ik denk dat verschillen in samenlevingen vooral berusten op genetische punten. Vanuit deze verschillen beleven we dingen anders en creëren we andere ideeën.
Het lijkt me niet meer dan logisch dat elke samenleving, of elke individu, zijn manier van beleven en leven als de beste ziet. Iedereen zal immers een manier zoeken en hopelijk vinden waarop diegene of diegenen het gelukkigste zijn. Ik vind het zelf belangrijk om me er aan te blijven herinneren dat mijn manier niet voor iedereen de beste is, misschien wel enkel voor mij alleen, en dat mijn manier in geen geval beter is dan die van een andere.
Arogantie, het denken de enige goede manier te hebben gevonden, staat mij erg tegen, maar het is te begrijpen. Zo zal ik zelf ook wel eens denken.
Het enige verwerpelijke vind ik het opdringen van jouw levensgedachten aan die van anderen. Niemand heeft de waarheid in pacht. Wanneer er ook nog eens onschuldige mensen gedood worden of gewond raken of in enkele manier dan ook maar schade berokkenen, omdat enkele mensen zo arogant zijn om niet na te kunnen gaan dat het beleven geen absolute wetenschap is, dan heb ik enkel medelijden met deze mensen.
Ik ben erg tolerant, het enige waar ik niet tolerant tegen over sta is het opleggen van je eigen ideeën aan anderen, wie dit ook doet.