пра трактарэ, джын-тонік і агульнанацыянальнае
паехалі мы неяк з апэратарам - назавем яго сярогам - шукаць трактарэ, якія мтз (як была пісала хартыя) хавае па каляменскіх вёсках. заехалі ў нейкі каляменскі дупель (ізьвініця, я ня месны, цэнтральнабеларускую тапаніміку плоха знаю), а там нейкія мехдварэ (у нас пад горадняй гэткі мехдвор называецца коратка, ёмка й панятна: стан). ну і ахраньнікі. а трактароў - няма.
што рабіць?
я джын-тоніку бутэлечку прыкупіў быў, адпіў палову - так і егдзіў зь сярогам. выхаджу, спрашываю:
- мужыке, а дзе ў вас тудако трактарэ?
- какія трактарэ? - ахраньнікі чутачку напрагліса. - у нас тут тока фуры.
- ну як, трактарэ тут на днях, цэлая калона, праягджалі. дзе-та паставілі тудако ў вас. а мы зь мінску прыехалі, - махнуў я джын-тонікам ізяшчна і аднавраменна туманна, патамушта запутаўса ўжэ, дзе той мінск. - ішчэм. нада рэкламную прадукцыю перадаць.
ахраньнікі напрагліса ашчэ чутачку пабольшэ. драблыя мышцы пад чорнымі майкамі дрогнулі ў лёгкім замяшацельстве.
- а адрас какой точна? - спрасіў самы стары і, відзьма-нявідзьма, самы опытны ахраньнік.
- да я штоб знаў, мы тудако б з утра да абеду не круціліса! - у сарцах махнуў я джын-тонікам ашчэ раз. добра, што пробачка закручаная была. - прадукцыю далі, дзярэўню вашую назвалі, а точны адрас - фік там! вот паэтаму ў этай стране і ўсё чэраз жопу!
апошняе ўтвярждзенье вазымела сваё. чорныя майкі абвісьлі назад. мужыке сагласна заківалі:
- эта точна, - сказаў стары. і са смакам дадаў: - іменна чэраз жопу!
нябачны мур падазрэніяў абваліўса ў сакунду. васцарыла атмасфера даверыя.
- слушай, парэнь, трактароў тут нету. але вам нада пад'ехаць вот этай дарогай туда направа, а патом пад горачку. і там спрасіця: там бальшая стаянка, трактары абычна туда завозяць.
- спасіба, мужыке!
і хоць направа пад горачкай трактароў не аказаласа, а валшэбнае давярыцельнае слова прышлоса паўтараць ашчэ гадзіны дзьве, трактарэ мы зь сярогам усё-ткі знайшлі. кілометраў за дваццаць ад каляменскага задупелю. назад у рэдакцыю вярталіса з чуўствам пабядзіцяляў. душа таржаствавала. у небе цьвіркалі жаўрукі. хацелася жыць, есьці і бабу.
_