Շուռ ջան, Սևան հյուրանոցը կառուցող բանվորին, որ տանեին մի ուրիշ բան քանդելու, չէ՞ր գնա։ Կգնար։ Ստալինի կամ Լենինի արևով չէ՞ր երդվի, էն էլ ոնց կերդվեր։ Հիմա էս մարդիկ էլ Լֆիկի արևով են երդվում։
Հա, ու նենց չի, որ Եղեռնի ժամանակ մարդիկ поголовно ձեռագիր էին փրկում. մի քանի հարյուր հազար փախստակաների մեջ մի քանի տասնյակը փրկել են (այն էլ ամենայն հավանականությամբ որպես ընտանեկան սրբություն)։
Կան շատ երկրային բաներ. դատարկ գռմռացող ստամոքս, ծակ կոշիկով երեխա ևն ու քանի դեռ մարդը էս երկրային բաներով ա զբաղված օրը 25 ժամ, դու իրա հետ ոչ կարաս ազատությունից խոսաս, ոչ մշակույթային արժեքից, ոչ էլ նույնիսկ ազատ, արդար ընտրությունից։
Կորեոլան ջան, առաջի հայացքից դու միանշանակ տրամաբանական բան ես ասում, բայց ես մեռնեմ՝ չեմ ընդունի ասածդ, հենց ընդունեմ, կդառնամ ֆաշիստ ու էդ տատերից մեկին որ մի տեղ տեսա, կհրեմ ասֆալտով մեկ գյամբռլամիշ կանեմ: Բայց լավը էն ա, որ ֆսյետակի էդքան էլ ըտենց չի: Ես ստիպված դատում եմ մարդկանցով, որոնց ճանաչում եմ, բայց շատ լավ գիտեմ, ոնց կարող ա սոված մարդը ամեն օր մի բուռ ջրով պարտադիր լվացվի, նոր տնից դուրս գա: Կամ որ ասում ես Ստալինով երդվել, հա, ճիշտ ա, բայց իմաստը էն էր, որ էրեխեն արդեն պիտի որ ուրիշ ձեւի ապրեր, ուրիշ մարդ դառնար /ստացվեց թե չէ՝ էդ էլ ա ուրիշ հարց/: Ու մեկ ա համոզված եմ, որ հնարավոր ա վերեւ քաշել, շատ դժվար ա, բայց կարելի ա: Մի քիչ gago_berlin-ին խնդրի, թող Չինաստանից պատմի: Ստեղ էլ գրել եմ, երբ սկսեցին ներքեւ քաշել, Վանոն էր
( ... )
Էական տարբերությունն էնա, որ էն ժամանակ մարդիկ ունեին ստաբիլություն։ Այսինքն` մարդը նույնիսկ օրը կես հաց ուտելով, հաստատ գիտեր, որ վաղն էլա էդ կես հացից ունենալու։ Այսօրվա Հայաստանում տենց ստաբիլություն չկա, առավել ևս «չկվալիֆիկացված աշխատանքների» դեպքում։
Նենց չի, որ ես էդ մարդկանց պահվածքը նորմալ եմ համարում, նենց չի, որ Լֆիկի արևն եմ խնդում, բայց տաք տեղից էս մարդկանց վրա վերևից նայողների ու թունոտ պիտակ կպցնողներից ներվայնանում եմ (էս վերջինը քեզ չի վերաբերում - եթե թունոտ պիտակ կպցնողներից լինեիր, չէի էլ մեկնաբանի)։
Ինչ լավ ա, որ դեռ մարդիկ կան որ հիշում են ու էդ կապը տեսնում են, թե չէ հիմա էլ սկսել են էն ժամանակվա տականքներին աստվածացնել՝ մասնավորապես հենց Վանոյին, ու սարսափով մտածում ես, որ մի 20 տարի հետո էլ կարող ա Լֆիկի արձանը կանգնեցնեն:
Հա, ու նենց չի, որ Եղեռնի ժամանակ մարդիկ поголовно ձեռագիր էին փրկում. մի քանի հարյուր հազար փախստակաների մեջ մի քանի տասնյակը փրկել են (այն էլ ամենայն հավանականությամբ որպես ընտանեկան սրբություն)։
Կան շատ երկրային բաներ. դատարկ գռմռացող ստամոքս, ծակ կոշիկով երեխա ևն ու քանի դեռ մարդը էս երկրային բաներով ա զբաղված օրը 25 ժամ, դու իրա հետ ոչ կարաս ազատությունից խոսաս, ոչ մշակույթային արժեքից, ոչ էլ նույնիսկ ազատ, արդար ընտրությունից։
Reply
Reply
Reply
Reply
Նենց չի, որ ես էդ մարդկանց պահվածքը նորմալ եմ համարում, նենց չի, որ Լֆիկի արևն եմ խնդում, բայց տաք տեղից էս մարդկանց վրա վերևից նայողների ու թունոտ պիտակ կպցնողներից ներվայնանում եմ (էս վերջինը քեզ չի վերաբերում - եթե թունոտ պիտակ կպցնողներից լինեիր, չէի էլ մեկնաբանի)։
Reply
Reply
Leave a comment