Փիսէրազ

[dabavog]

Երկիրս  նմանվել էր մի լքված պառավի, որը ման էր գալիս մի խղճով մարդ, որը պատրաստ կլիներ հոգալ նրա կոմունալ ծախսերը, կերակրել, բժիշկների ծախսերը փակել եւ այլն: Դե իհարկե, անշնորհակալ չէ. վերջում, պառավի մահից հետո բնակարանը այդ բարի մարդուն կտակելու պայմանով: Սակայն տատիկի բախտը դեռ չէր բերում. պատահածները հիմնականում աֆերիստներ էին, որոնք պատրաստ չէին երկար սպասել, եւ ակնհայտ էր, որ ամենինչ կանեին պառավի վախճանը մոտեցնելու համար:

Սարսափելի պատկեր, չէ՞
Բայց անկեղծ, նման տրամադրություններ չե՞ք զգացել