your intuition

Dec 24, 2008 01:52

Look at my wrist, boy, look at the veins beneath the skin. I tell you they've never been pierced before. So be careful, yeah?, go easy on me now.

there's a kid who had a big hallucination
making love to girls in the magazines
he wonders if you're sleeping with your new-found faith
could anybody love him- or was it just a crazy dream?

if I show you my dark side
will you still hold me tonight?
and if I open my heart to you
show you my weak side
what would you do?

would you sell your story to Rolling Stone?
would you take the children away - and leave me alone
and smile in reassurance as you whisper down the phone
would you send me packing
or would you take me home?

So I lost control again. So I spent the weekend smiling bitterly and becoming sarcasm itself, so I gulped in air and sat beneath the supermarket lights around midnight and tried to get myself together. So I barget in at LM's at midnight on Tuesday night (last week) to determinedly not shake or curse, to talk and smile and mess around in his kitchen until I felt ready to face the world again. Until his amazing housemate decided to drive me home in her pyjamas because she was awake anyway, and no way it was a good idea for me to walk half an hour home with those bags, already upset and in the freezing cold. So my supposed best friend turned out to be a bastard and I don't know if his mother is dead or not or not yet.



(copyright me © Rachel McF 2008)
[wouldn't normally put photographs online but person in question has plenty of his own online]


(so on friday (12-12) I was backstage in the dressing room waiting for the cue to get onstage when he called crying desperately, telling me that Su was half-dead, and she'd killed a man who's either 21 or 37 when she crashed into him. so on friday night I went to the hospital as soon as I could and found my parents and his aunt and uncle there aleady. so I drove home with him and stayed up all night in the chair at his desk watching over his and Lisa's sleep. so we decided I would move in the way we'd actually planned weeks ago, and we'd do this together, and I'd take care of him. so I went and sat beside him when the doctors told us the right half of her brain was totally out, and there were still infarctions taking place in the left half. so we told his half-sister and the mayor and the nurses and his school that I was his partner/girlfriend so they wouldn't act difficult re:me living at his place, answering questions he couldn't, getting info/updates on his mother [Su] and being allowed in at the private family conversations with the doctor. so I cleaned the house and the kitchen and threw out bags and bags and bags of unopened stuff that were over to-use-before date. so I slept beside him for two nights before I moved into the other, larger bed. so I woke him up in time to go to school. so we bought food and drinks and cooked meals and sat talking about life support and bills. and how I'd told my mother I wasn't coming back home, I couldn't leave him. and how the same day he called me to tell me I couldn't leave the house yet to go to the Vampire for a few hours, his aunt wanted to talk to me. and how she told me bluntly that despite us being both adults, they were stepping in, because he didn't want to stay here, and they were taking him to Amsterdam, and sending me home. and if I could pack right now and in a few minutes because they wanted to go home. so how I got sent away randomly like some random passerby without any thankyous or explanations, without previous warnings from him through the phone or via text message. so when I asked them to keep me updated on how Su was his aunt basically told me that I would hear it if she died. so I have no idea what I have done wrong, what I did to drive my best friend away, and everyone says it's not my fault but it is, it is, I promised to take care of him and apparently I wasn't good enough, because he left without an explanation and sent me away and they took the key out of my keychain secretly while I was packing my bags upstairs, and I'm not allowed to visit Su in the hospital anymore, and I haven't heard of him since last week. so I went to the Vampire where I sat shaking and silent and frozen, and when I had to leave I walked to LM's where I determinedly didn't cry or curse.)

(op vrijdag (12-12) was ik backstage in de kleedkamer, wachtend op het moment dat ik het podium op kon, toen hij me, huilend en wanhopig, opbelde om te zeggen dat Su in het ziekenhuis lag, dat ze een man van 21 of 37 toen ze tegen hem aanbotste na een herseninfarct achter het stuur. dus ik en de Vampier gingen zo snel mogelijk naar het ziekenhuis, waar mijn ouders (tot ieders verbazing) en zijn tante en oom al waren. dus ik ging met hem mee naar huis en bleef de hele nacht in de stoel op zijn kamer waken over hem en Lisa. dus we besloten dat ik bij hem in zou gaan wonen zoals we weken geleden nog met Su hadden gepland, en dat we dit samen zouden doen, en dat ik voor hem zou zorgen, hem niet alleen zou laten. dus ik zat naast hem toen de dokter zei dat de rechterhemisfeer er helemaal uit lag, permanent, en dat er nog steeds infarcten plaatsvonden in de linkerhelft van de hersenen. dus we vertelden zijn half-zus en de burgemeesteres en de verpleegsters en zijn school dat ik zijn partner/vriendin was zodat ik mee kon naar de doktersgesprekken, en er niet moeilijk gedaan werd als ik vragen beantwoordde of mensen te woord stond of bij hem bleef wonen. dus ik maakte het huis en de keuken en de badkamer schoon en gooide vuilniszak na vuilniszak met ongeopende dingen die over de datum waren weg. dus ik sliep twee nachten naast hem voordat ik naar het andere bed in de andere kamer ging. dus ik bleef wakker tot hij op moest om naar school te gaan, ging naast hem liggen en maakte hem zachtjes wakker en viel pas in slaap toen hij op was. dus we deden boodschappen en kookten en praatten over reanimatie en rekeningen. en hoe ik mijn moeder vertelde dat ik niet permanent terug zou komen, dat ik hem niet alleen kon laten. en hoe hij me dezelfde dag nog belde om te zeggen dat ik nog niet weg mocht om een paar uur naar het Vampiervriendje te gaan omdat zijn tante met me wilde spreken. en hoe ze me kortaf vertelde dat alhoewel we beide officieel volwassenen zijn, zij nu ingrijpen, omdat hij hier niet wilde blijven, en ze zouden hem meenemen naar Amsterdam, en ik zou naar huis gaan (maar ik was al thuis, maar dat bedoelden ze niet). en dat ik meteen mijn spullen moest pakken want ze wilden weg, ze wilden naar huis. en dat ik als een doodgewone voorbijganger weg werd gestuurd zonder dank of uitleg, zonder van tevoren door hem gewaarschuwd te zijn via de telefoon of sms. en dat toen ik zei dat ik op de hoogte gehouden wilde worden over hoe het met Su ging ik later van zijn tante te horen kreeg dat ik het zou horen als ze stierf. en dat ik geen idee heb wat ik verkeerd heb gedaan, wat ik heb gedaan om mijn beste vriend van me weg te drijven, en LM en het vriendje zeggen dat het mijn schuld niet is, maar dat is het wel, ik had beloofd voor hem te zorgen en blijkbaar deed ik het niet goed genoeg, want hij ging weg zonder uitleg en liet het aan anderen over om me weg te sturen en ze haalden mijn huissleutel stiekem van mijn sleutelbos terwijl ik boven aan het inpakken was, en ik mag Su niet bezoeken in het ziekenhuis, en ik heb sinds vorige week sinds ik weg ben gestuurd niks meer van hem gehoord. en dat ik naar het Vampiervriendje ging en daar trillend en stil en bevroren zat, en toen ik weg moest ging ik naar LM toe waar ik zijn huisgenoot vroeg hem voor me wakker te maken, bij wie ik in de keuken zat en me zo machteloos voelde. dat alles verloren is sinds ik ben gebroken. dat ik niet weet of Matthias's moeder nog leeft, en zo ja, hoe het met haar gaat. dat ik niks meer weet.)

rl friends, personal, rachel, me, rl, jasmijn

Previous post Next post
Up