Ես տենց էլ գիտեի, որ հենց տնից ու առօրյայից հեռու գնամ, ինձ «կբացի» ու էլի կսկսեմ նենց բաներ գրել, որոնց մասին մենակ պատուհանի մոտ նստած սուրճ խմելուց էի մտածում կամ քնելուց առաջ, որ ոմն մեկի հետեւից անսահման երկար նայում էի ու մնում էի անորոշ ժամանակ կանգնած պատուհանի մոտ: Չէ, նենց չի, որ մենակ պատուհաննա մտածելու մուսաս..Բայց դա չէի ուզում ասեի
(
Read more... )