(no subject)
Эх, прымаць іспыт па філасофіі ў тых, каму гэта ну зусім не патрэбна - то вялікі жах, гвалт над сабою. Ц япер я зразумела, што часам азначае сузіранне выкладчыкам якога-небудзь кута альбо дзвярэй... Проста сядзіш і слухаеш, як нехта бубніць ціхенька табе на вуха, штосьці там лапоча і папісквае, як мышаня. Так, бо ніякіх словаў чуць нельга, няма жадання... Каб студэнты мелі магчымасць прыняць хоць адзін іспыт падчас навучання, то, пэўна, уся вучоба праходзіла б інакш. Пасля іспыту я выйшла, быццам мяне проста растапталі, засталося непрыемнае пачуццё таго, што ў гэтым свеце ўжо ніколі не будзе нават надзеі на лепшае...