Nasreddin's Wit 2, или, Находчивость Насреддина 2

[badukk]

Bir gün komşularından biri Hoca’ya:
- Efendi, demiş, değirmene gidip geleceğim. Bugün eşeğini bana ödünç verir misin?
Hoca kestirip atmış:
- Eşek evde değil.
Tam o sırada ahırdaki eşek anırmaya başlamış.Komşu:
- İşte bak eşek ahırdaymış. Yazıklar olsun komşu bir eşeği esirgedin benden.
Hoca sesini yükseltmiş:
- Ya hu sen ne biçim adamsın? Ak sakalımla benim sözüme inanmıyorsun da eşeğin sözüne mi inanıyorsun!

Бир куни Афандининг ёнига келиб эшагини сўрашибди. Хўжа эшаги уйда эмаслигини айтиши билан, эшаги ҳанграб қолибди.

- Хожам, оппоқ соч-соқолингиз билан уялмайсизми ёлғон гапиришга? Эшак ҳовлингизда экан-ку. 
Афанди дарҳол жавоб қайтарибди:
- Оппоқ соч-соқолим билан менинг гапимга ишонмай, эшакнинг гапига ишонасанми? - дебди.
One day one of the neighbors came to Hodja:
- Lord, he said, I need to go to the mill. Can you lend me your donkey today?
Nasreddin answered:
- The donkey’s not home.
Just then the donkey started braying loudly in the barn.
The neighbor said:
- Look, here’s the ass that isn’t home. Woe to the neighbor who couldn't spare me a donkey.
Hodja raised his voice:
- Oh, what kind of man are you? Do you believe me, the one with the grey beard, or do you trust the words of a donkey?

Однажды один из соседей пришёл к Насреддину и сказал:
- Эфенди, мне нужно сходить на мельницу, одолжи мне своего ишака.
Ходжа ответил коротко:
- Его нет дома.
В тот самый момент ишак громко закричал в хлеву.
Сосед:
- А вот и ишак, которого нет в хлеву. Горе соседу, пожалевшему ишака!
Насреддин повысил голос:
- Послушай, что ты за человек такой? Мне, с седой бородой, не веришь, а словам осла веришь???