стыхія
Лагойск, з гарналыжнага спуску вытанчана, хутка і неверагодна прыгожа на сноўбордзе едзе ў чырвоным касьцюме мужчына.
ён спускаецца лёгка, прафэсыйна, быццам пад яго нагамі не даска і сьнег, але аблокі.
я зьнерухомеў, і чакаў, калі ён спыніцца каля пункту адпачынку…
яшчэ колькі паваротаў, і сноўбардзіст рэзкім рухам спыняецца, перад сабой падняўшы слуп сьнегу, які бліскуча пад сонечнымі промнямі апаў.
мужчына зьняў шлем, расшпіліў сноўборд, і, зрабіўшы колькі крокаў узяў у старой жанчыны палку, адзеў акуляры, і толькі цяпер я пабачыў, наколькі ён стары і кульгавы, наколькі яму цяжка перамяшчацца без сноўборда…
я падумаў, што абавязкова буду такім жа дзедам у будучыні.
ён спускаецца лёгка, прафэсыйна, быццам пад яго нагамі не даска і сьнег, але аблокі.
я зьнерухомеў, і чакаў, калі ён спыніцца каля пункту адпачынку…
яшчэ колькі паваротаў, і сноўбардзіст рэзкім рухам спыняецца, перад сабой падняўшы слуп сьнегу, які бліскуча пад сонечнымі промнямі апаў.
мужчына зьняў шлем, расшпіліў сноўборд, і, зрабіўшы колькі крокаў узяў у старой жанчыны палку, адзеў акуляры, і толькі цяпер я пабачыў, наколькі ён стары і кульгавы, наколькі яму цяжка перамяшчацца без сноўборда…
я падумаў, што абавязкова буду такім жа дзедам у будучыні.