Крыху псто таму абяцаў напісаць пра расейскі кангрэс, які прадстаўніка патрабаў побач зь імі. Дык вось. Кангрэс складаўся з 15 дзядуляў ды бабуленцыяў, якія перажэрлі ўсё, што годна гарыць (больш за 40 адсоткаў алкаголю ў вадкасьці ў пераліку на літры...). Ну добра. Жадаюць поруч, карона зь мяне не падзе, буду поруч. Кажу адразу, кангрэс скончыўся фіяскам. Я так, шчыра, не зрамеў, пра што ўвогульле вялося, ці то старэчая ёга, ці то алкатрып. Але не пра кангрэс гаворка.
Маскоўская фірма замовіла дармовы пакой у адным з гатэляў. Трэба-жа быць поруч. Кажа фірма, найлепшы пакой табе, маўляў, дадуць. Я прыблізна ведаю, якімі ёсьць "лепшыя" тыя пакоі. Але партнэры - буйныя, таму паводжуся моўчкі. І такое бачылі.
Паглядзім на пакой. Бы ўсё добра.
Душ з горачай вадой
Тэлевізія з цалкавым бракам расТВ))). Яшчэ лепш.
Тэраса з два крэслы, сталом ды папяльніцай.
Але пах, блядзь, адкуль сьмярдзіць гаўно? А вось на тэрасе бачым такі вось люк:
Падыходзім бліжэй
Што там напісана?
Шчыра вітаем пэрсанал-служкаў у гатэлі "Марына", што ў месцы Брэла, што на Харвацкай частцы Далматынскае Паморы.
Натуральна, там я ня жыў, запатрабаў з выкарыстаньнем асобна-адмысловых выразаў іншы пакой. Паблізу. Што мы бачым з таго пакою? Суседнія пакоі поруч з ядлоўцам (быццам б) ды каменным мурам.
А яшчэ - сутарэньневае неба (у ночы вельмі відаць зоркі, да-рэчы)
А яшчэ на ўвесь кангрэс, спачаку я, а потым і жонка, мелі вось такую сяброўкі, якая прыходзла што-ноч.
- Ну чаво?!
Таму, як хтосьці з вас, мае файныя сябры абярэцьме фах прадстаўніка ці гіда, рыхтуйцеся жыць вось у такіх умовах. Гумору вам у жыцьці. Але мне падабаеццО!