Напачатку дзьве спасылкі:
http://www.tio.by/news/7150http://nn.by/?c=ar&i=60228Пра новае міждзяржаўнае пярэсьце "Дамачава" ды нашаніўскія "талончыкі".
Праз пераход "Дамачава" я цікаў са сваёй Радзімы ўвясну. Так, збудавалі адіміністрацыйны будынак бы рыхтуюцца да новае жалезнае фіранкі на Захад - рампы, супроцьнакатавыя прыстасаваньні і йншая трасца. Хаця тое й ёсьць нармалёвым, бо межы бараніць трэба. Карацей - збудавалі танк, толькі вось краткі на хатках памежнікаў ды мытнікаў бракуе. Шчыра, я ня зьдзўлены, бо йншак акупацыйная ўлада паставіцца ня можа, ды й небясьпечна да яе. Мяне уразіла вось што: ПП "Дамачава" ёсьць асабовы твар дзяржавы да якога кольвек замежніка, які перацінае мяжу. Ведаеце, што напісана гару? "Международный пункт пропуска Домачево". Няма больш Дамачава, мае Домачево. Значыцца які-кольвечы замежнік, як прыйдзе на Беларусь, прачытае па-маскоўску аж ён у мяжох г.зв. задзночанае дзяржавы (няведама якой) ды знаходзіцца на "международном пукте пропуска Домачево". Забыўся, гару напісана "Республіка Беларусь" з усімі фашыстоўскімі рэгаліямі: чырвоназялёная анучна, якую паабапал лукашыстай капусты з калосьсем калыхае бы той атрутны вецер з багны.
Спасылка два - квіткі да мясцовай чыгункавай мярэжы.
Тут я нават сумневаў ня меў, па-маскоўску.
Ведаеце, што б адбылося, напрыклад, у Харватыі, каб на пераходзе, замест харвацкай ляціны, ўжылі б сэрбскую? Мясцовае жыхархства пераход раздзяўбло б за гадзіну ці дзьве; затым - мясцовыя тутэйшыя зладзілі б уладам такі пэрфанс у Загрэбу аж бы пер"е ляцела з адмысловых паліцыянтых злучэньняў. А чаму так? Бо харваты ваявалі за сваю незалежнасьць ды здабылі права людзьмі звацца ды карыстацца сваёй моваю крывёю шматлікіх патрыётаў, якія ня скардзіліся на "сэрпскае гэстапа" бясконцымі лістамі абурэньня на ймя "сэрпскага гэтапа" ды проста ўзялі зброю. Таму ў Харватыі немагчыма ўзьнікненьне "Гончаровок" ды "Заславлей", "Соколов" ды "Новомышсков", "Талончіков на проезд" ды "Пройденных техніческіх осмотров", "горкомов і обкомов" ды йншага гаўна намаганьнямі змаскоўленых калгасных Гаўновых. Харвацкая мова цягам 40 год была зьнявечанай ды зьняважанай. Але адрадзілася ў поўным сваім харастве ды мелагучнасьці. А ці адродзіцца нашая мова? Не. Хутчэй за ўсё ўжо не, бо быдлахтарату ды быдларусам яна не патрэбная. І ня будзе патрэбная пакуль купка сапраўдных патрыётаў ня возьме зброю і не спытаецца: "Хтосьці супроць? Вон адсюль". Толькі так!