Дэжавю!

[araneus1]

Не прайшло і дзесяцігодззя, што называецца. Яшчэ некалі ва ўніверы я накрэмзала гэты комікс (правільней, мусіць, графічную навэлу) таму ён такі тупы і незразумелы. Але, як вядома, любыя праекты лепш даводзіць да канца. Хоць бы дзеля таго, каб выпрацоўваць у сябе стараннасць і ўпартасць.
Калісьці тады вельмі даўно я ўяўляла, як выкладу гэта ў інтэрнэты і як буду радавацца. Ды цяпер ніфіга не радасна. Адно прыемна--як камень з душы.

(І няхай вас не засмучае незразумеласць полу чорнавалосага героя. Ён жа смоўж, катушка рагавая, а тыя, як вядома, гермафрадыты. І я буду вельмі здзіўлена, калі нехта акрамя пасвечаных зразумее, пра што гісторыя.)