01.10.2018. Ազնավուրը ճամփա ընկավ...
էսօր բոլորս ենք սգում Շառլի մահը, թեկուզ շատերս ենք հասկանում, որ նա ապրեց երկար, լի, հարուստ, անմոռանալի կյանք... մեկ ա կորուստ ա բոլորիս համար...
կոնկրետ ես դեռ ոչ էլ գիտակցում եմ, որ մի ամբողջ էպոխայի էջ փակվեց...
էստեղ ուղղակի ուզում եմ մի հատ տեքստ դնել, որը ժամանակին հայտնաբերել էի՝
«Ազնավուրը հայերեն»
ՇԱՌԼ ԱԶՆԱՎՈՒՐ
Պերճ Թյուրաբյան
ՇԱՌԼ ԱԶՆԱՎՈՒՐԸ ՀԱՅԵՐԵՆ
Berge Turabian
CHANTE AZNAVOUR EN ARMENIEN
SINGS AZNAVOUR IN ARMENIAN
Հրատարակվում է
ՀՀ Մշակույթի Նախարարության աջակցությամբ
© 2009 Berge Turabian
Թարգմանություն՝ Պերճ Թյուրաբյան
խմբ.՝ Անահիտ Դաշտենց
Գործիքավորում՝ Տիգրան Նանյան
Translation: Berge Turabian / Ed.: Anahit Dashtents
Arrangements: Tigran Nanian
85 Charles Aznavour
Paroles de Charles Aznavour
Musique de Georges Garvarentz
Autobiographie
J’ai ouvert les yeux sur un meublé triste
Rue Monsieur Le Prince au Quartier Latin
Dans un milieu de chanteurs et d’artistes
Qu’avaient un passé, pas de lendemain
Des gens merveilleux un peu fantaisistes
Qui parlaient le russe et puis l’arménien
Si mon père était chanteur d’opérette
Nanti d’une voix que j’envie encore
Ma mère tenait l’emploi de soubrette
Et le troupe ne roulait pas sur l’or
Mais ma soeur et moi étions à la fête
Blottis dans un coin derrière un décor
Tous ces comédiens chargés de famille
Mais dont le français était hésitant
Devaient accepter pour gagner leur vie
Le premier emploi qui était vacant
Conduire un taxi ou tirer l’aiguille
Ça pouvait se faire avec un accent
Après le travail les jours de semaine
Ces acteurs frustrés répétaient longtemps
Pour le seul plaisir un soir par quinzaine
De s’offrir l’oubli des soucis d’argent
Et crever de trac en entrant en scène
Devant un public formé d’émigrants
Quand les fins de mois étaient difficiles
Quand il faisait froid, que le pain manquait
On allait souvent honteux et fébrile
Au Mont de piété où l’on engageait
Un vieux samovar, des choses futiles
Objets du passé, auxquels on tenait
On parlait de ceux morts près du Bosphore
Buvait à la vie, buvait aux copains
Les femmes pleuraient et jusqu’aux aurores
Les hommes chantaient quelques vieux refrains
Qui venaient de loin, du fond d’un folklore
Où vivaient la mort, l’amour et le vin
Nous avions toujours des amies à table
Le peu qu’on avait on le partageait
Mes parents disaient: “ Ce serait le diable
Si demain le ciel ne nous le rendait “
Ce n’est pas là geste charitable:
Ils aimaient les autres et Dieu nous aidaient
Tandis que devant poêles et casseroles
Mon père cherchait sa situation
Jour et nuit sous une lampe à pétrole
Ma mère brodait pour grande maison
Et nous avant que d’aller à l’école
Faisions le ménage et les commissions
Ainsi je grandis sans contrainte aucune
Me soûlant la nuit, travaillant le jour
Ma vie a connu diverses fortunes
J’ai frôlé la mort, j’ai trouvé l’amour
J’ai eu des enfants qui m’ont vu plus d’une
Fois me souvenir le coeur un peu lourd
Rue Monsieur Le Prince au Quartier Latin
Dans un milieu de chanteurs et d’artistes
Qu’avaient un passé, pas de lendemain
Des gens merveilleux un peu fantaisistes
Qui parlaient le russe et puis l’arménien
1980
Խոսք՝ Շառլ Ազնավուր
Երաժշտություն՝ Ժորժ Գարվարենց
Ինքնակենսագրություն
Մի անշուք տան մեջ ինձ տրվեց այս կյանքը
Փարիզում Մսյո Լը Պրենս փողոցում
Որտեղ հնչում էր միշտ երգն ու նվագը
Հրաշք մարդկանց ում նույն ցավն էր միացնում
Հուշերն անցյալի և խոսքն ու կատակը
Ռուսերեն լեզուն լեզուն հայերեն
Մի օպերետում երգիչ էր իմ հայրը
Ձայնը իր չքնաղ ականջիս է դեռ
Խաղում էր նաև նույն խմբում իմ մայրը
Սակայն թատրոնի շահը մեծ բան չէր
Քրոջս ու ինձ համար այդ միջավայրը
Ասես մի հեքիաթ կամ էլ տոն լիներ
Բազում հոգսերով այդ դերասանները
Որ հազիվ էին ֆրանսերեն խոսում
Անում էին վատ վճարվող գործերը
Մեքենա վարում կար անում հյուսում
Որ մի կերպ հոգան առօրյա ծախսերը
Գործեր ուր պետք չէր իմանալ լեզուն
Իսկ գործից հետո այդ մարդկանց աշխարհը
Բեմն էր ուր հաճախ մինչև առավոտ
Փորձում էին անվերջ նոր թատերախաղը
Որ մոռանան հոգսերն իրենց ցավոտ
Եվ ամիսը մեկ ցույց տան իրենց խաղը
Տարագիր մարդկանց արվեստի կարոտ
Իսկ ձմռան ցրտին երբ չկար օրվա հացը
Գնում էինք լուռ երկչոտ գլխահակ
Որ գրավ դնենք մեր վերջին ունեցածը
Մի հին ինքնաեռ կամ մի հին ապրանք
Գուցե անարժեք բայց միակ մեր գանձը
Անցյալի մասունք` մեր հոգուն շատ թանկ
Հետո հավաքված հիշում էին աքսորը
Խմում զոհերի ողջ հիշատակին
Խմում ու երգում մինչև հաջորդ օրը
Եվ կանանց լացն էր միանում երգին
Երգին այն հնօրյա հուզական ու խորը
Շաղախված վշտով ու սիրով կյանքի
Օր չկար որ հյուր չլիներ մեր տանը
Մենք սիրով էինք կիսում աղ ու հաց
Հայրս ասում էր առատ լցրեք սեղանը
Ու կյանքում երբեք չեք մնա սոված
Մեր տանը երբեք չեն խնայել դրամը
Եվ մեզ ձեռքն իր միշտ մեկնել է Աստված
Հայրս փնտրում էր իր դիրքն ու իր գործը
Երբ խոհարար էր մի ճաշարանում
Մինչ մորս արած նրբին ձեռագործը
Չնչին գնով էին խանութներն առնում
Իսկ մենք քույրս ու ես մինչև դպրոցը
Տան գործերն էինք երկուսով անում
Այդպես ապրելով մտա այս աշխարհը
Սիրեցի տքնել սիրեցի գինին
Ու տեսա կյանքում և բարին և չարը
Ունեցա ես սեր զավակներ ու կին
Որ տեսան հաճախ արցունքներս դառը
Հիշելիս անցյալն ու մեր տունը հին
Փարիզում Մսյո Լը Պրենս փողոցում
Որտեղ հնչում էր միշտ երգն ու նվագը
Հրաշք մարդկանց ում նույն ցավն էր միացնում
Հուշերն անցյալի և խոսքն ու կատակը
Ռուսերեն լեզուն լեզուն հայերեն
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Hier encore
Hier encore j’avais vingt ans
Je caressais le temps
Et jouais de la vie
Comme on joue de l’amour
Et je vivais la nuit
Sans compter sur mes jours
Qui fuyaient dans le temps
J’ai fait tant de projets qui sont restés en l’air
J’ai fondé tant d’espoirs qui se sont envolés
Que je reste perdu ne sachant où aller
Les yeux cherchant le ciel mais le coeur mis en
terre
Hier encore j’avais vingt ans
Je gaspillais le temps
En croyant l’arrêter
Et pour le retenir même le devancer
Je n’ai fait que courir
Et me suis essoufflé
Ignorant le passé conjuguant au futur
Je précédais de moi toute conversation
Et donnais mon avis que je voulais le bon
Pour critiquer le monde avec désinvolture
Hier encore j’avais vingt ans
Mais j’ai perdu mon temps
À faire des folies
Qui ne me laissent au fond
Rien de vraiment précis
Que quelques rides au front
Et la peur de l’ennui
Car mes amours sont mortes avant que d’exister
Mes amis sont partis et ne reviendront pas
Par ma faute j’ai fait le vide autour de moi
Et j’ai gâché ma vie et mes jeunes années
Du meilleur et du pire
En jetant le meilleur
J’ai figé mes sourires
Et j’ai glacé mes pleurs
Où sont-ils à présent
A présent mes vingt ans?
1964
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Դեռ երեկ
Դեռ երեկ քսան տարեկան
Օրերս էի մսխում
Ու կյանքի հետ խաղում
Ասես սիրո մի խաղ
Գիշերներ լուսացնում
Առանց զգալու ավաղ
Որ կյանքս էր զուր անցնում
Ծրագրերս դարձան դղյակներ ավազե
Հույսերս մեկ առ մեկ թռան քամուն տրված
Ու չգիտեմ այսօր ու՞ր դեպի ու՞ր վազեմ
Հայացքս երկնքին սիրտս հողին հառած
Դեռ երեկ քսան տարեկան
Օրերս էի վատնում
Կարծելով թե դրանք
Անվերջ են անհատնում և ժամանակն
անսպառ
Անմիտ վազքի մեջ այդ
Մնացի հևասպառ
Անցյալն անտեսելով վաղվա հույսով ընդմիշտ
Իմ “ես”-ն էի անվերջ հոլովում ու շեշտում
Ու իմ կարծիքն էի միայն համարում ճիշտ
Երբ ես աշխարհն էի հեշտ ու հանգիստ
դատում
Դեռ երեկ քսան տարեկան
Բայց կյանքս զուր անցավ
Անմիտ էի այնքան
Ու իմ սրտում ոչինչ
Այն չթողեց ավաղ
Միայն դեմքիս կնճիռ
Հոգուս ձանձրույթի վախ
Ու սերերս մեռան դեռ անգամ չծնված
Ընկերներս չկան հեռացել են անդարձ
Ու մի անդունդ է խոր ահա բացվել իմ շուրջ
Իմ կյանքն ու իմ ջահել տարիներն էին փուչ
Երբեք չհասկացա
Որն էր վատ որը լավ
Ժպիտս արցունքոտ
Աչքիս մեջ քարացավ
Եվ ու՞ր է ու՞ր հիմա
Անցյալն իմ քսանամյա
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Tu t’laisses aller
C’est drôl’ c’que t’es drôle à r’garder
T’es là, t’attends, tu fais la tête
Et moi j’ai envie d’rigoler
C’est l’alcool qui monte en ma tête
Tout l’alcool que j’ai pris ce soir
Afin d’y puiser le courage
De t’avouer que j’en ai marr’
De toi et de tes commérages
De ton corps qui me laisse sage
Et qui m’enlève tout espoir
J’en ai assez faut bien qu’j’te l’dise
Tu m’exaspèr’s, tu m’tyrannises
Je subis ton sal’caractèr’
Sans oser dir’ que t’exagèr’s
Oui t’exagèr’s, tu l’sais maint’nant
Parfois je voudrais t’étrangler
Dieu que t’as changé en cinq ans
Tu t’laisses aller, tu t’laisses aller
Ah ! tu es belle à regarder
Tes bas tombant sur tes chaussures
Et ton vieux peignoir mal fermé
Et tes bigoudis quelle allure
Je me demande chaque jour
Comment as-tu fait pour me plaire
Comment ai-j’ pu te faire la cour
Et t’aliéner ma vie entière
Comm’ ça tu ressembles à ta mère
Qu’a rien pour inspirer l’amour
D’vant mes amis quell’ catastroph’
Tu m’contredis, tu m’apostrophes
Avec ton venin et ta hargne
Tu ferais battre des montagnes
Ah ! j’ai décroché le gros lot
Le jour où je t’ai rencontrée
Si tu t’taisais, ce s’rait trop beau
Tu t’laisses aller, tu t’laisses aller
Tu es un’brute et un tyran
Tu n’as pas de coeur et pas d’âme
Pourtant je pense bien souvent
Que malgré tout tu es ma femme
Si tu voulais faire un effort
Tout pourrait reprendre sa place
Pour maigrir fais un peu de sport
Arranges-toi devant ta glace
Accroche un sourire à ta face
Maquille ton coeur et ton corps
Au lieu d’penser que j’te déteste
Et de me fuir comme la peste
Essaie de te montrer gentille
Redeviens la petite fille
Qui m’a donné tant de bonheur
Et parfois comm’ par le passé
J’aim’rais que tout contre mon coeur
Tu t’laisses aller, tu t’laisses aller
1960
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Կորցրել ես քեզ
Ինչքան, ախ ինչքան ես ծիծաղելի
Դեմս կանգնած խիստ ու մռայլ
Իսկ ես հարբած եմ սոսկալի
Ուզում եմ մի լավ հռհռալ
Խմել եմ մինչև վերջ այսօր
Որ քեզ անվախ խոստովանեմ
Թե զզվում եմ ես օրեցօր
Քեզնից քո ճառերից ամեն
Անկիրք եմ ես քո մարմնի դեմ
Կորցրել եմ հույսերս բոլոր
Արդեն հոգնել եմ քեզանից
Հոգիս հանում ճնշում ես ինձ
Զոհն եմ դարձել քո բռնության
Անցել ես դու չափ ու սահման
Ախ կխեղդեի քեզ անկեղծ
Բայց ինձ զսպում եմ լավ գիտես
Քեզ հինգ տարին որքան փոխեց
Կորցրել ես քեզ կորցրել ես քեզ
Այ թե սիրուն ես հա այդպես
Գուլպաներով թարս ու շիտակ
Վրադ գցած մի հին զգեստ
Մազերդ փնթի ու անկարգ
Բոլորովին չեմ հասկանում
Ինչ արեցիր որ ինձ գերես
Ու տեղ գտնես դու իմ հոգում
Որ քեզ սիրեմ ես խենթի պես
Քո մորն ես նմանվում այդպես
Ու ինձ բնավ չես հմայում
Ընկերներիս մոտ ինչ աղետ
Կռվում վիճում ես միշտ ինձ հետ
Քո չարությամբ լեզվով ազդու
Աշխարհը ողջ շուռ կտաս դու
Ախր ինչ եմ գտել քո մեջ
Հրաշք կլինի իսկապես
Թե մոռանաս կռիվ ու վեճ
Կորցրել ես քեզ կորցրել ես քեզ
Այո կոպիտ ես բռնակալ
Ոչ սիրտ ունես ոչ էլ հոգի
Բայց չեմ կարող ես մոռանալ
Որ դու ընկերն ես իմ կյանքի
Թե լինես մի քիչ ուշադիր
Գուցե վեճերը մեր հարթվեն
Մարզանք արա ու նիհարիր
Քեզ հարդարիր հայելու դեմ
Ճիգ արա դարձիր ժպտադեմ
Հոգ տար մարմնիդ հոգիդ մաքրիր
Ու փոխանակ տեսնես անվերջ
Ատելություն իմ ու քո մեջ
Փորձիր քեզ մեղմ ու հեզ պահել
Դարձիր այն աղջիկը ջահել
Որ ինձ տվեց այնքան երազ
Ու երբեմն հին օրերի պես
Կուզենայի որ գիրկս գաս
Ու քեզ կորցնես ու քեզ կորցնես
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Mon émouvant amour
Tu vis dans un silence éternel et muet
Je traduis tes regards et lis dans tes sourires
Interprétant les mots que tes mains veulent dire
Dans ton language étrange qui semble être un ballet
Un émouvant ballet que tu règles pour moi
De gestes fascinants qui sont jamais les mêmes
Et quand du bout des doigts tu murmures je t’aime
J’ai l’impression parfois comme d’entendre ta voix
Mon amour, mon amour
Mon amour, mon amour
Mon amour, mon émouvant amour
Mon merveilleux amour
Mon déchirant amour
Comme pour te parler je manquais de moyens
Me trouvant près de toi comme en terre étrangère
Ne pouvant me servir d’aucun vocabulaire
A mon tour j’ai appris le langage des mains
Tu ris un peu de moi quand tu vois mes efforts
Car je suis maladroit et fais souvent des gaffes
Je n’ai jamais été très fort en orthographe
Mais j’ai tant à te dire et je t’aime si fort
Mon amour, mon amour
Mon amour, mon amour
Mon amour, mon émouvant amour
Mon merveilleux amour
Mon déchirant amour
1980
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Հոգեհույզ իմ սեր
Դու ապրում ես հավերժ լռության մեջ անբառ
Հայացքդ եմ կարդում կռահում ժպիտներդ
Լսում բառերը որ ասում են ինձ ձեռքերդ
Քո լեզվով որ կարծես լինի թովիչ մի պար
Պարով այդ հոգեհույզ ինձ հետ ես դու խոսում
Ձեռքերդ հեզաշարժ անվերջ ինձ կախարդում են
Իսկ երբ մատներդ են շշնջում` քեզ սիրում եմ
Ինձ թվում է հանկարծ թե քո ձայնն եմ լսում
Օ իմ սեր, օ իմ սեր
Օ իմ սեր, օ իմ սեր
Օ իմ սեր, դու հոգեհույզ իմ սեր
Դու հիասքանչ իմ սեր
Դու տանջալից իմ սեր
Քեզ հետ զրուցելիս ես դառնում եմ անճար
Օտար է քեզ համար իմ խոսքերի աշխարհը
Փորձում եմ ես սերտել քո ձեռքերի բարբառը
Քանզի չունեմ ուրիշ ոչ մի բառապաշար
Ծաղրում ես ժպտալով ջանքերս խոսելու
Շփոթվում եմ հաճախ ու անթիվ են սխալներս
Երբեք լավ չեմ սերտել ուղղագրության դասերս
Բայց այնքան բան ունեմ սեր իմ քեզ ասելու
Օ իմ սեր, օ իմ սեր
Օ իմ սեր, օ իմ սեր
Օ իմ սեր, դու հոգեհույզ իմ սեր
Դու հիասքանչ իմ սեր
Դու տանջալից իմ սեր
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Emmenez-moi
Vers les docks où le poids et l’ennui
Me courbent le dos
Ils arrivent le ventre alourdi
De fruits les bateaux
Ils viennent du bout du monde
Apportant avec eux
Des idées vagabondes
Aux reflets de ciel bleu
De mirage
Traînant des senteurs poivrées
De pays inconnus
Et d’éternels étés
Où l’on vit presque nu
Sur les plages
Moi qui n’ai connu toute ma vie
Que le ciel du Nord
J’aimerais débarbouiller ce gris
En virant de bord
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Dans les bars à la tombée du jour
Avec les marins
Quand on parle de filles et d’amour
Un verre à la main
Je perds la notion des choses
Et soudain ma pensée
M’enlève et me dépose
Un merveilleux été
Sur la grève
Où je vois tendant les bras
L’amour qui comme un fou
Court au-devant de moi
Et je me pends au cou
De mon rêve
Quand les bars ferment, que les marins
Rejoignent leur bord
Moi je rêve encore jusqu’au matin
Debout sur le port
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Un beau jour sur un rafiot craquant
De la coque au pont
Pour partir je travaillerai dans
La soute à charbon
Prenant la route qui mène
A mes rêves d’enfant
Sur des rives lointaines
Où rien n’est important
Que de vivre
Où des filles alanguies
Vous ravissent le coeur
En tressant m’a-t-on dit
De ces colliers de fleurs
Qui enivrent
Je fuirais laissant là mon passé
Sans aucun remords
Sans bagage et le coeur libéré
En chantant très fort
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
1968
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Տարեք ինձ այնտեղ
Երբ այս գորշ ցուրտ ափերն են hասնում
Նավերը հեռվից
Բեռնված բյուր մրգերով հասուն
Աշխարհի ծայրից
Բերում են իրենց hետ անհուն
Կապույտը ծովերի
Երազներով բեղուն
Անզուսպ փախուստների
Հրավերքը
Բերում արբեցնող բույրեր
Մի անհայտ աշխարհի
Արևոտ ամառներ
Ու մերկ աղջիկների
Սիրո երգը
Իմ կյանքում ուր եղել է միայն
Ցուրտ անձրև ու ձյուն
Երազում եմ թողնել ամեն բան
Գնալ այդ հեռուն
Տարեք ինձ այդ ափերը հեռու
Տարեք այնտեղ ուր ամառ է արև
Արևի տակ այս կյանքի բեռը
Գուցե լինի մի քիչ թեթև
Պանդոկում նավազները եկվոր
Մինչև լուսաբաց
Մեզ պատմում են արկածներ սիրո
Մասին ու կանանց
Վերանում եմ ես հանկարծ
Ու թռչում այդ հեռուն
Ու տեսնում իմ դիմաց
Արևով ողողուն
Ծովեզերքը
Ուր սերը խենթի պես
Թևերն է ինձ մեկնում
Դյութելով ինձ և ես
Վազում եմ ու բռնում
Սիրո ձեռքը
Երբ բոլորն արդեն մեկնել են տուն
Եվ պանդոկն է փակ
Ես կանգնած երազում եմ արթուն
Ափին մեն-մենակ
Տարեք ինձ այդ ափերը հեռու
Տարեք այնտեղ ուր ամառ է արև
Արևի տակ այս կյանքի բեռը
Գուցե լինի մի քիչ թեթև
Այդ օտար նավերում ես մի օր
Թեկուզ անվճար
Կաշխատեմ կտքնեմ ինչպես ճորտ
Անվերջ չարաչար
Որ հասնեմ երազիս
Կղզին այն դյութական
Ուր մարդիկ ապրելիս
Վայելում են միայն
Կյանքի խինդը
Ուր կանայք փափկասուն
Ծաղիկներից պես-պես
Մանյակներ են հյուսում
Որ գերում են ինչպես
Սիրող սիրտը
Կփախչեմ թողնելով իմ ետև
Ափսոսանք ու անցյալ
Ազատված ու բեռներս թեթև
Կերգեմ բարձրաձայն
Տարեք ինձ այդ ափերը հեռու
Տարեք այնտեղ ուր ամառ է արև
Արևի տակ այս կյանքի բեռը
Գուցե լինի մի քիչ թեթև
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
À ma fille
Je sais qu’un jour viendra
Car la vie le commande
Ce jour que j’appréhende
Où tu nous quitteras
Je sais qu’un jour viendra
Où triste et solitaire
En soutenant ta mère
Et en traînant mes pas
Je rentrerai chez nous
Dans un «chez nous» désert
Je rentrerai chez nous
Où tu ne seras pas
Toi tu ne verras rien des choses de mon coeur
Tes yeux seront crevés de joie et de bonheur
Et j’aurai un rictus que tu ne connais pas
Qui semble être un sourire ému mais ne l’est pas
En taisant ma douleur à ton bras fièrement
Je guiderai tes pas quoique j’en pense ou dise
Dans le recueillement d’une paisible église
Pour aller te donner à l’homme de ton choix
Qui te dévêtira du nom qui est le nôtre
Pour t’en donner un autre
Que je ne connais pas
Je sais qu’un jour viendra
Tu atteindras cet âge
Où l’on force les cages
Ayant trouvé sa voie
Je sais qu’un jour viendra
L’âge t’aura fleurie
Et l’aube de ta vie
Ailleurs se lèvera
Et seul avec ta mère
Le jour comme la nuit
L’été comme l’hiver
Nous aurons un peu froid
Et lui qui ne sait rien du mal qu’on s’est donné
Lui qui n’aura rien fait pour mûrir tes années
Lui qui viendra voler ce dont j’ai le plus peur
Notre part de passé, notre part de bonheur
Cet étranger sans nom, sans visage Oh! combien
Je le hais et pourtant s’il doit te rendre heureuse
Je n’aurai envers lui nulle pensée haineuse
Mais je lui offrirai mon coeur avec ta main
Je ferai tout cela en sachant que tu l’aimes
Simplement car je t’aime
Le jour, où il viendra
1965
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Իմ աղջկան
Գիտեմ կգա մի օր
Երբ դու ինչպես բոլորը
Կյանքի թելադրանքով
Ավաղ մեզ կլքես
Գիտեմ կգա մի օր
Երբ ես գրկած քո մորը
Կթափառեմ մենակ
Տխուր և առանց քեզ
Ու կգնանք մեր տուն
Որ լուռ է ամայի
Ու կգնանք մեր տուն
Որտեղ դու չես լինի
Դու չես տեսնի երբեք իմ մեջ փոխված մի բան
Աչքերդ բերկրանքից խինդից կկուրանան
Դու կտեսնես դեմքիս ժպիտը հուզումի
Սակայն իրականում դիմակ դա կլինի
Ես ցավս զսպելով հպարտ քեզ թևանցուկ
Թաքցնելով իմ մեջ ապրումներիս շարանը
Քեզ կուղեկցեմ դեպի եկեղեցու խորանը
Որ ձեռքը քո հանձնեմ անհայտ մի օտարի
Ով կխլի քեզնից իմ և քո ազգանունը
Որ քեզ ինձ անծանոթ
Անունը իր շնորհի
Գիտեմ կգա մի օր
Կգա և այն հասակդ
Երբ առանց մեզ կընտրես
Ճամփան քո նոր կյանքի
Գիտեմ կգա մի օր
Երբ կտեսնենք պսակդ
Արևը քո մի այլ
Երկնի տակ կծագի
Եւ մենք քո մայրն ու ես
Գիշեր կամ թե ցերեկ
Ամառ կամ թե ձմեռ
Գուցե մի քիչ մրսենք
Իսկ նա որ չգիտի ինչքան անքուն գիշեր
Տանջվել ենք քեզ համար տվել քեզ լույս ու սեր
Կգա գողանալու մեր գանձը մեկ հատիկ
Անցյալը մեր անդարձ օրերը երջանիկ
Որքան եմ ախ ատում այդ անանուն մարդուն
Եվ սակայն թե գտնես իր հետ երջանկությունը
Կփարատեմ եմ մեջ իմ կույր ատելությունը
Կնվիրեմ նրան իմ սիրտը քո սիրույն
Կանեմ ես ամեն ինչ քանի որ քեզ սիրում եմ
Ու նրան քեզ կհանձնեմ
Երբ որ այդ օրը գա
* * *
Paroles de Jacques Plante
Musique de Charles Aznavour
La bohème
Je vous parle d’un temps
Que les moins de vingt ans
Ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là
Accrochait ces lilas
Jusque sous nos fenêtres
Et si l’humble garni
Qui nous servait de nid
Ne payait pas de mine
C’est là qu’on s’est connu
Moi qui criait famine
Et toi qui posait nue
La bohème, la bohème
Ça voulait dire on est heureux
La bohème, la bohème
Nous ne mangions qu’un jour sur deux
Dans les cafés voisins
Nous étions quelques uns
Qui attendions la gloire
Et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d’y croire
Et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile
Nous récitions des vers
Groupés autour du poêle
En oubliant l’hiver
La bohème, la bohème
Ça voulait dire tu es jolie
La bohème, la bohème
Et nous avions tous du génie
Souvent il m’arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d’un sein
Du galbe d’une hanche
Et ce n’est qu’au matin
Qu’on s’assayait enfin
Devant un café-crême
Épuisés mais ravis
Fallait-il que l’on s’aime
Et qu’on aime la vie
La bohème, la bohème
Ça voulait dire on a vingt ans
La bohème, la bohème
Et nous vivions de l’air du temps
Quand au hasard des jours
Je m’en vais faire un tour
A mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d’un escalier
Je cherche l’atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste
Et les lilas sont morts
La bohème, la bohème
On était jeunes, on était fous
La bohème, la bohème
Ça ne veut plus rien dire du tout
1965
Խոսք՝ Ժակ Պլանտ
Երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Մեր բոհեմը
Եթե քսան դեռ չկաք
Գուցե չհասկանաք
Դուք իմ այս պատմությունը
Մոնմարտրն այն ժամանակ
իր վարդերով ճերմակ
Զարդարում էր մեր տունը
Որ համեստ էր անշուք
Բայց մեր բույնն էր տաքուկ
Ու սիրո մեր դրախտը
Ես նկարիչ էի
Որ փնտրում էր բախտը
Իսկ դու բնորդուհի
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Երջանկության օրերը մեր
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Թեկուզ սոված աղքատ օրեր
Նստած սրճարանում
Տղերքով անանուն
Երազում էինք փառքը
Թե մեզ բախտ վիճակվեր
Ու մի նկար ծախվեր
Կգնայինք մեր հարկը
Կուտեինք մի փոր հաց
Ու հետո գինովցած
Կերգեինք մեր երգերը
Մինջև լույս առավոտ
Մոռանալով ձմեռը
Նստած բուխարու մոտ
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Դու լավն էիր գեղեցկուհի
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Ամեն մեկս հանճար էր մի
Հաճախ մինչ լուսադեմ
Կանգնած կտավի դեմ
Վրձնել եմ քո պատկերը
Մերկությունդ անբիծ
Մարմինդ գիծ առ գիծ
Քո մարմարե կոնքերը
Ու միայն առավոտ
Հոգնած բայց հիացկոտ
Շարունակում էինք կյանքը
Մի բաժակ սուրճ խմում
Ու սիրում մեր տքնանքը
Եվ սերը մեր սրտում
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Զույգեր էինք քսան տարեկան
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Հեշտ էր ապրել օդով միայն
Պատահում է մերթ մերթ
Երբ գնում եմ ես ետ
Անցյալի մեր վայրերը
Նույնը չէ ոչ մի բան
Այն տեղերը չկան
Ուր ծնվել է մեր սերը
Ձեղնահարկը գողտրիկ
Մեր սանդուղքը նեղլիկ
Եվ իմ արվեստանոցը
Օ տխուր է այնքան
Մոնմարտրի մեր փողոցը
Ուր էլ վարդեր չկան
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Ջահել էինք ազատ ու խենթ
Դա բոհեմն էր մեր բոհեմը
Այդ օրերը էլ չեն գա ետ
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Mes emmerdes
J’ai travaillé
Des années
Sans répit
Jour et nuit
Pour réussir
Pour gravir
Les sommets
En oubliant
Souvent dans
Ma course contre le temps
Mes amis, mes amours, mes emmerdes
À corps perdu
J’ai couru
Assoiffé
Obstiné
Vers l’horizon
L’illusion
Vers l’abstrait
En sacrifiant
C’est navrant
Je m’en accuse à présent
Mes amis, mes amours, mes emmerdes
Mes amis c’était tout en partage
Mes amours faisaient très bien l’amour
Mes emmerdes étaient ceux de notre âge
Où l’argent c’est dommage
Éperonnait nos jours
Pour être fier
Je suis fier
Entre nous
Je l’avoue
J’ai fait ma vie
Mais il y a un mais
Je donnerais
Ce que j’ai
Pour retrouver, je l’admets
Mes amis, mes amours, mes emmerdes
Mes relations
Vraiment sont
Haut placées
Décorées
Très influent’s
Bedonnant’s
Des gens bien
Ils sont sérieux
Mais près d’eux
J’ai toujours le regret de
Mes amis, mes amours, mes emmerdes
Mes amis étaient plein d’insouciance
Mes amours avaient le corps brûlant
Mes emmerdes aujourd’hui quand j’y pense
Avaient peu d’importance
Et c’était le bon temps
Les canulars
Les pétards
Les folies
Les orgies
Le jour du bac
Le cognac
Les refrains
Tout ce qui fait
Je le sais
Que je n’oublierai jamais
Mes amis, mes amours, mes emmerdes
1976
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Հին հոգսեր
Աշխատեցի
Տքնեցի
Օրնիբուն
Աննկուն
Եվ անվեհեր
Դեպի վեր
Բարձրացա
Եվ իմ անվերջ
Վազքի մեջ
Ես շատ անգամ մոռացա
Հին ընկեր և հին սեր հին հոգսեր
Ինքնամոռաց
Վերացած
Հևասպառ
Եվ համառ
Դեպի պատրանք
Երազանք
Վազեցի
Սակայն ավաղ
Ես հաճախ
Ցավում եմ շատ բան զոհեցի
Հին ընկեր և հին սեր հին հոգսեր
Իմ ընկերներն ընկեր էին ճիշտ
Սերերս սեր էին իսկական
Հոգսերս ոչ բեռ էին ոչ վիշտ
Անհոգ թեկուզ անփող
Օրերն ավաղ չկան
Շատ եմ հպարտ
Շատ հպարտ
Իմ փառքով
Իմ կյանքով
Բայց անկասկած
Կա մի բայց
Իմ հոգում
Ես ամեն բան
Ետ կտամ
Որ գտնեմ այս նոր կյանքում
Հին ընկեր և հին սեր հին հոգսեր
Ունեմ կապեր
Պատվաբեր
Շատ հզոր
Ունևոր
Խիստ ազդեցիկ
Լուրջ մարդիկ
Շատ կարգին
Բայց նրանց մեջ
Ես անվերջ
Կարոտում եմ իմ կյանքը հին
Հին ընկեր և հին սեր հին հոգսեր
Իմ ընկերներն օրերս էին անհոգ
Սերերս և սեր էին և կիրք
Հոգսերս չնչին հոգսեր էին լոկ
Շատ քիչ բան էր մեզ պետք
Որ լինենք երջանիկ
Տոն ու խնջույք
Գինարբուք
Խելագար
Երգ ու պար
Պարահանդես
Շնորհանդես
Եվ սակայն
Այս ամենով
Այս կյանքով
Չեմ մոռանա օրերս այն
Հին ընկեր և հին սեր հին հոգսեր
* * *
Paroles de Robert Gall
Musique de Charles Aznavour
LA MAMMA
Ils sont venus, ils sont tous là
Dès qu’ils ont entendu ce cri
Elle va mourir la Mamma
Ils sont venus, ils sont tous là
Mêm’ ceux du sud de l’Italie
Y’a mêm’ Georgio le fils maudit
Avec des présents pleins les bras,
Tous les enfants jouent en silence
Autour du lit, sur le carreau
Mais leurs jeux n’ont pas d’importance
C’est un peu leur dernier cadeau
À la Mamma
On la réchauffe de baisers
On lui remont’ ses oreillers
Elle va mourir la Mamma
Sainte Marie pleine de grâces
Dont la statue est sur la place
Bien sûr, vous lui tendez les bras
En lui chantant Ave Maria
Ave Maria
Y’a tant d’amour, de souvenirs
Autour de toi, toi la Mamma
Y’a tant de larmes et de sourires
A travers toi, toi la Mamma
Et tous les hommes ont eu si chaud
Sur les chemins de grand soleil
Elle va mourir la Mamma
Qu’ils boivent frais le vin nouveau
Le bon vin de la bonne treille
Tandis que s’entassent pêl’-mêle
Sur les bancs, foulards et chapeaux
C’est drôle on ne se sent pas triste
Près du grand lit de l’affection
Y’a même un oncle guitariste
Qui joue en faisant attention
À la Mamma
Et les femmes se souvenant
Des chansons tristes des veillées
Elle va mourir la Mamma
Tout doucement les yeux fermés
Chantent comme on berce un enfant
Après une bonne journée
Pour qu’il sourie en s’endormant
Ave Maria
Y’a tant d’amour, de souvenirs
Autour de toi, toi la Mamma
Y’a tant de larmes et de sourires
A travers toi, toi la Mamma
Que jamais, jamais, jamais
Tu ne nous quitteras
1963
Խոսք՝ Ռոբեր Գալ
Երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Մաման
Բոլորն եկան հավաքվեցին
Հենց որ տխուր լուրն իմացան
Հոգևարքի մեջ է Մաման
Բոլորն եկան հավաքվեցին
Ամեն կողմից Իտալիայի
Նույնիսկ Ջորջիոն նզովք որդին
Նվերներով ձեռքերը լի
Թոռ ու ծոռներ խաղում են հեզ
Նստած գետնին շուրջը մահճի
Սակայն այդ խաղը պարզապես
Ասես նվեր լինի վերջին
Ծեր Մամային
Ու համբուրում են ջերմ նրան
Ու վերմակով ծածկում վրան
Հոգևարքի մեջ է Մաման
Աստվածամայր նրան կեցո
Իր սնարին պատկերն է քո
Գթա իրեն ու ողորմեա
Երգիր նրան Ավե Մարիա
Ավե Մարիա
Այնքան հուշեր և այնքան սեր
Այսօր քո շուրջը կա Մամա
Այնքան ժպիտ և արցունքներ
Այսօր քո շուրջը կա Մամա
Եվ արևկող ճամփաներով
Հեռու մոտիկ եկան հասան
Հոգևարքի մեջ է Մաման
Ու նոր քաշած գինին հերթով
Խմում են և հուշեր պատմում
Անվերջ գալիս են ու բերում
Հաց ու գինին զամբյուղներով
Տարօրինակ է չեն սգում
Մահճի կողքին չկա լացող
Նույնիսկ կիթառ է նվագում
Մի քեռորդի լուռ հեռացող
Ծեր Մամային
Կանայք հիշում են հին երգեր
Մելամաղձոտ երգեր հսկման
Հոգևարքի մեջ է Մաման
Երգում են մեղմ շշնջալով
Ինչպես օրորը մանուկին
Տալով քնքշանք սեր ու գորով
Որ նա ննջի ժպիտն աչքին
Ավե Մարիա
Այնքան հուշեր և այնքան սեր
Այսօր քո շուրջը կա Մամա
Այնքան ժպիտ և արցունքներ
Այսօր քո շուրջը կա Մամա
Որ երբեք երբեք երբեք
Մեզնից չես հեռանա
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Mourir d’aimer
Les parois de ma vie sont lisses
Je m’y accroche mais je glisse
Lentement vers ma destinée
Mourir d’aimer
Tandis que le monde me juge
Je ne vois pour moi qu’un refuge
Toutes issues m’étant condamnées
Mourir d’aimer
Mourir d’aimer
De plein gré s’enfoncer dans la nuit
Payer l’amour au prix de sa vie
Pêcher contre le corps mais non contre l’esprit
Laissant le monde à ses problèmes
Les gens haineux face à eux-mêmes
Avec leurs petites idées
Mourir d’aimer
Puisque notre amour ne peut vivre
Mieux vaut en refermer le livre
Et plutôt que de le brûler
Mourir d’aimer
Partir en redressant la tête
Sortir vainqueur d’une défaite
Renverser toutes les données
Mourir d’aimer
Mourir d’aimer
Comme on le peut de n’importe quoi
Abandonner tout derrière soi
Pour n’emporter que ce qui fut nous, qui fut toi
Tu es le printemps, moi l’automne
Ton coeur se prend, le mien se donne
Et ma route est déjà tracée
Mourir d’aimer
Mourir d’aimer
D’aimer
1971
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Սիրուց մեռնել
Փակվել են իմ կյանքի դռները
Հաշվված են իմ վերջին ժամերը
Մնում է ելքն այս ընդունել`
Սիրուց մեռնել
Տրվել է վերջին դատաստանը
Սերն է միակ իմ ապաստանը
Երբ շուրջդ մութ է և անել
Սիրուց մեռնել
Սիրուց մեռնել
Խոյանալ անդունդը գիշերվա
Ու խաչ քաշել այս կյանքի վրա
Մարմնի դեմ մեղանչել որ ոգին միշտ մնա
Թողնենք մարդկանց իրենց հոգսերը
Ատելությունն ու սին մտքերը
Եվ ամեն ինչ մի կողմ թողնել
Սիրուց մեռնել
Թե չի լսվում մեր հոգու ձայնը
Պետք է փակել սիրո մատյանը
Բայց այն երբեք չմոխրացնել
Սիրուց մեռնել
Հաղթած լքել այս գոյամարտը
Թեկուզ պարտված` բարձր ճակատը
Խաղի կանոնները խառնել
Սիրուց մեռնել
Սիրուց մեռնել
Թողնել ամեն ինչ մեր ետևում
Տանել այն ինչ քեզ է պատկանում
Տանել միայն այն ինչ մեզ էր պատկանում
Ես աշուն եմ իսկ դու գարուն ես
Դու տենչում ես իսկ ես տրվում եմ
Մնում է ինձ իմ ճամփան անցնել
Սիրուց մեռնել
Սիրուց մեռնել
Սիրուց մեռնել
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Quand tu m’aimes
C’est le vent turbulent
Soulevant tes dessous
C’est la pluie de printemps
Qui vient lécher mes joues
Quand tu m’aimes
C’est le soleil brûlant
Qui caresse ma peau
Et l’air léger du temps
Au souffle doux et chaud
Quand tu m’aimes
C’est en plus de tout ça
Mille choses encore
Qui sont à toi et moi
Et perturbent mon corps
D’une infinie faiblesse
Quand tu m’aimes
C’est ta voix qui se perd
Dans un râle amoureux
Qui fait vibrer ma chair
Et qui mouille mes yeux
De larmes de tendresse
Quand tu m’aimes
C’est le diable et l’enfer
Mêlés à tous nos jeux
C’est le ciel qu’est offert
A nous par tous les Dieux
Quand tu m’aimes
C’est l’éclipse et l’éclair
Qui allument nos joies
C’est l’écume des mers
Qui se meurt sur tes doigts
Quand tu m’aimes
C’est pétri par tes mains
Tous mes sens éveillés
C’est mon corps sur le tien
Nos souffle saccadés
Et nos gestes intimes
Quand tu m’aimes
Ce sont ces tendres cris
Et ces plaintes d’amour
Qui déchirent nos nuits
Et meurent au petit jour
Dans le plaisir ultime
Quand tu m’aimes
Quand tu m’aimes
Quand tu m’aimes
Mon amour
2000
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Երբ սիրում ես ինձ
Դա քամին է աշնան
Փեշերիդ հետ խաղում
Եւ անձրևն է գարնան
Որ դեմքիս է մաղում
Երբ սիրում ես ինձ
Դա արևն է այրող
Թափանցում մաշկիս տակ
Ու զեփյուռն է շոյող
Իր շնչով մեղմ ու տաք
Երբ սիրում ես ինձ
Դա և այս է և այն
Անսկիզբ ու անվերջ
Եվ հազար ու մի բան
Որ լցվում է իմ մեջ
Եվ խլում իմ ուժերը
Երբ սիրում ես ինձ
Դա քո ճիչն է մարող
Մեր սիրո անկողնում
Որ տալիս է ինձ դող
Աչքերիս մեջ լցնում
Քնքշանքի արցունքները
Երբ սիրում ես ինձ
Դա դժոխքն է մեր դեմ
Դիվային խաղերով
Եվ երկինք ու եդեմ
Տրված Աստծու ձեռքով
Երբ սիրում ես ինձ
Դա լույսի մեջ մթնի
Մեր բերկրանքն է վառվող
Եւ փրփուրն օվկիանի
Մատներիդ տակ հալվող
Երբ սիրում ես ինձ
Դա մարմինս է կրքոտ
Քո ձեռքով խմորված
Քո մարմնին այնքան մոտ
Հևասպառ ու քամված
Ու մեր մեղկ գգվանքները
Երբ սիրում ես ինձ
Դա մեր հևվքն է քնքուշ
Գիշերվա մեջ անհուն
Տրտունջները անուժ
Որ մեռնում են դառնում
Մեր վերջին տարփանքները
Երբ սիրում ես ինձ
Երբ սիրում ես ինձ
Երբ սիրում ես ինձ
Դու իմ սեր
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Comme ils disent
J’habite seul avec maman
Dans un très vieil appartement
Rue Sarasate
J’ai pour me tenir compagnie
Une tortue deux canaris
Et une chatte
Pour laisser maman reposer
Très souvent je fais le marché
Et la cuisine
Je range, je lave, j’essuie,
A l’occasion je pique aussi
A la machine
Le travail ne me fait pas peur
Je suis un peu décorateur
Un peu styliste
Mais mon vrai métier c’est la nuit.
Que je l’exerce, en travesti
Je suis artiste
Jai un numéro très spécial
Qui finit en nu intégral
Après strip-tease
Et dans la salle je vois que
Les mâles n’en croient pas leurs yeux.
Je suis un homme oh !
Comme ils disent
Vers les trois heures du matin
On va manger entre copains
De tous les sexes
Dans un quelconque bar-tabac
Et là on s’en donne à coeur joie
Et sans complexe
On déballe des vérités
Sur des gens qu’on a dans le nez
On les lapide
Mais on fait ça avec humour
Enrobé dans des calembours
Mouillés d’acide
On rencontre des attardés
Qui pour épater leurs tablées
Marchent et ondulent
Singeant ce qu’ils croient être nous
Et se couvrent, les pauvres fous
De ridicule
Ça gesticule et parle fort
Ça joue les divas, les ténors
De la bêtise
Moi les lazzis, les quolibets
Me laissent froid puisque c’est vrai.
Je suis un homme oh !
Comme ils disent
A l’heure où naît un jour nouveau
Je rentre retrouver mon lot
De solitude
J’ôte mes cils et mes cheveux
Comme un pauvre clown malheureux
De lassitude
Je me couche mais ne dors pas
Je pense à mes amours sans joie
Si dérisoires
A ce garçon beau comme un Dieu
Qui sans rien faire a mis le feu
A ma mémoire
Ma bouche n’osera jamais
Lui avouer mon doux secret
Mon tendre drame
Car l’objet de tous mes tourments
Passe le plus clair de son temps
Au lit des femmes
Nul n’a le droit en vérité
De me blâmer de me juger
Et je précise
Que c’est bien la nature qui
Est seule responsable si
Je suis un homme oh !
Comme ils disent
1973
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Ասում են
Ապրում եմ մորս հետ մենակ
Եվ ինձ հետ են նույն հարկի տակ
Կատուն ու շունս
Մի դեղձանիկ ու մի կրիա
Որ լցնում են իմ առօրյա
Միայնությունս
Որպեսզի մայրս չհոգնի
Ես եմ գնում միշտ գնումի
Եփում ճաշերը
Ավլում մաքրում եմ ու թափում
Նույնիսկ երբեմն կարկատում
Մորս շորերը
Հոգով եմ անում ամեն ինչ
Մեկ դերձակ եմ մեկ նկարիչ
Տալիս եմ սերս
Գիշերն է բայց իմ գործը բուն
Երբ ծպտված մի մութ բեմում
Խաղում եմ դերս
Ունեմ հատուկ մի դերախաղ
Ուր մերկանում եմ ես դանդաղ
Որ այնքան բարդ է
Տեսնում եմ ինչպես իմ դիմաց
Մարդիկ նայում են ինձ ապշած
Ասում են մի՞թե
Սա տղամարդ է
Գնում ենք հետո միասին
Ամենքով գիշերվա կեսին
Մեր սրճարանը
Աղջիկ տղա ամեն սեռի
Բացում ենք մեր կատակների
Ուրախ շարանը
Մեր շուրջը միշտ էլ մեկը կա
Որ դառնում է մեր հերթական
Ծաղրի թիրախը
Բայց մենք խայթում ենք հումորով
Վարպետորեն գործածելով
Նուրբ բառախաղը
Տեսնում ենք և անտաշ մարդկանց
Որ դուր գալու համար կանանց
Մեզ բամբասում են
Կապկում են ու խոսում մեզ պես
Օրորվելով քայլում մեզ պես
Իբր ծաղրում են
Ծիծաղելի շարժուձևով
Իրենց կերտած այդ կերպարով
Այնքան հպարտ են
Ինձ չի հուզում այդ ծաղրը չար
Նույնիսկ երբ նրանք հեգնաբար
Ասում են մի՞թե
Սա տղամարդ է
Մտնում եմ տուն լույս առավոտ
Նորից գտնում մելամաղձոտ
Միայնությունս
Հանում եմ շոր մազ ու թարթիչ
Պառկում եմ բայց տանջվում աննինջ
Չի տանում քունս
Հիշում եմ իմ ծիծաղելի
Տխուր սերերս և էլի
Տանջվում է միտքս
Հիշում անվերջ այն տղային
Որի տեսքից աստվածային
Այրվել է սիրտս
Երբեք նրան ես չեմ կարող
Խոստովանել ինձ հալածող
Սրտիս գաղտնիքը
Գիտեմ հենց հիմա անկողնում
Նա կանանց հետ է բաժանում
Իր սերն ու կիրքը
Ոչ ոք թող ինձ չմեղադրի
Դատապարտի կարծիք հայտնի
Մի բան հաստատ է
Լոկ բնության հանցանքն է որ
Ինձ տեսնելիս մարդիկ բոլոր
Ասում են մի՞թե
Սա տղամարդ է
* * *
Paroles et musique de Charles Aznavour
Je m’voyais déjà
A dix-huit ans j’ai quitté ma province
Bien décidé à empoigner la vie
Le coeur léger et le bagage mince
J’étais certain de conquérir Paris
Chez le tailleur le plus chic j’ai fait faire
Ce complet bleu qu’était du dernier cri
Les photos, les chansons et les orchestrations
Ont eu raison de mes économies
Je m’voyais déjà en haut de l’affiche
En dix fois plus gros que n’importe qui mon nom s’étalait
Je m’voyais déjà adulé et riche
Signant mes photos aux admirateurs qui se bousculaient
J’étais le plus grand des grands fantaisistes
Faisant un succès si fort que les gens m’acclamaient debout
Je m’voyais déjà cherchant dans ma liste
Celle qui le soir pourrait par faveur se pendre à mon cou
Mes traits ont vieilli, bien sûr, sous mon maquillage
Mais la voix est là, le geste est précis et j’ai du ressort
Mon coeur s’est aigri un peu en prenant de l’âge
Mais j’ai des idées, j’connais mon métier et j’y crois encor’
Rien que sous mes pieds de sentir la scène
De voir devant moi le public assis, j’ai le coeur battant
On m’a pas aidé, je n’ai pas eu d’veine
Mais un jour viendra je leur montrerai que j’ai du talent
Ce complet bleu, y a trente ans que j’le porte
Et mes chansons ne font rire que moi
J’cours le cachet, j’fais du porte à porte
Pour subsister je fais n’importe quoi
Je n’ai connu que des succès faciles
Des trains de nuit et des filles à soldats
Les minables cachets, les valises à porter
Les p’tits meublés et les maigres repas
Je m’voyais déjà en photographie
Au bras d’une star l’hiver dans la neige, l’été au soleil
Je m’voyais déjà racontant ma vie,
L’air désabusé, à des débutants friands de conseils
J’ouvrais calmement les soirs de première
Mille télégrammes de ce Tout-Paris qui nous fait si peur
Et mourant de trac devant ce parterre
Entré sur la scène sous les ovations et les projecteurs
J’ai tout essayé pourtant pour sortir de l’ombre
J’ai chanté l’amour, j’ai fait du comique et d’la fantaisie
Si tout a raté pour moi, si je suis dans l’ombre
Ce n’est pas ma faut’ mais cell’ du public qui n’a rien compris
On ne m’a jamais accordé ma chance
D’autres ont réussi avec peu de voix mais beaucoup d’argent
Moi j’étais trop pur ou trop en avance
Mais un jour viendra je leur montrerai que j’ai du talent
1960
Խոսք և երաժշտություն՝ Շառլ Ազնավուր
Տեսնում էի արդեն
Տասնութամյա՝ ես թողեցի քաղաքս
Կյանքի եռուն հորձանքն էր իմ առջև
Հոգիս հարուստ սակայն դատարկ քսակս
Վճռել էի Փարիզը նվաճել
Ու նորաձև ամենաթանկ դերձակը
Կարեց կապույտ բաճկոնն այս ինձ համար
Ծախսեցի մինջև վերջ դրամս խնայած
Իմ համերգի կարիքների համար
Տեսնում էի արդեն ամեն տեղ անունըս
Գովազդներս անթիվ ողողված լույսով դահլիճների դեմ
Տեսնում էի արդեն հռչակս ու տունս
Եվ ամբոխն իմ շուրջ որ տենչում էր իմ ինքնագիրն արդեն
Ես էի երգի ամենամեծ աստղը
Իմ ամեն ելույթ պսակվում էր միշտ հոտնկայս ծափով
Ունեի արդեն բյուր կանանց այն ցանկը
Որ ընտրեմ նրան ով ինձ կտրվեր իմ սրտի չափով
Դիմաներկիս տակ թեպետ դեմքս ծերացել է
Բայց ձայնս է հստակ, շարժումներս` նուրբ ու եռանդս` շատ
Թե կյանքն ապերախտ մի քիչ սիրտս դառնացրել է
Բայց գործս գիտեմ ունեմ շատ մտքեր և ամուր հավատ
Միայն թե զգամ ոտքերիս տակ բեմը
Իմ դիմաց նստած հանդիսատեսին երկինք կտանեմ
Բայց դռներն ամեն փակվեցին իմ դեմը
Թեև լավ գիտեմ համոզված եմ ես որ տաղանդ ունեմ
Վաղուց արդեն կապույտ բաճկոնս նույնն է
Երգերը իմ մնում են դեռ անհայտ
Թե ուր կերգեմ արդեն լրիվ միևնույն է
Ամեն գործի գնում եմ ճարահատ
Ճաշակեցի միայն էժան հռչակը
Էժան կանանց էժան պանդոկներում
Աննշան օրավարձ ելույթներիս դիմաց
Խղճուկ ճաշեր վարձու սենյակներում
Տեսնում էի արդեն թերթերում պատկերս
Այստեղ ու այնտեղ կանանց հետ հարուստ ու մեծահամբավ
Տեսնում էի արդեն հուշերի գրքերս
Որ կարդում էին սկսնակ երգիչներ խորհուրդի ծարավ
Համերգից առաջ հրճվանքով թերթում էի
Փարիզից հասած հեռագրերս անթիվ լեցուն մաղթանքով
Հետո սրտատրոփ ու հուզված սպասում էի
Որ բեմ սլանամ լուսարձակների ծափերի ներքո
Անվերջ փորձեցի գտնել իմ փառքն ու անունը
Երգեցի ես սեր դարձա ծաղրածու եղա բանաստեղծ
Եթե չստացվեց ոչինչ ու մնացի նույնը
Դա իմ մեղքը չէր այլ իմ ունկնդրի որ ինձ չընդունեց
Ինձ ոչ-ոք երբեք չմեկնեց իր ձեռքը
Շատերն անտաղանդ դրամի ուժով բարձրացան մեծ բեմ
Գուցե շատ էր նոր ու մաքուր իմ երգը
Բայց կգա մի օր ես կհամոզեմ որ տաղանդ ունեմ
48
Avec l’aimable autorisation des Editions Musicales DJANIK,
Editions Raoul BRETON et MELODIUM MUSIC
AUTOBIOGRAPHIE
Paroles de Charles AZNAVOUR
Musique de Georges GARVARENTZ
© Editions Musicales DJANIK
HIER ENCORE
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
TU T’LAISSES ALLER
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Raoul BRETON
MON EMOUVANT AMOUR
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
EMMENEZ-MOI
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
A MA FILLE
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Raoul BRETON
LA BOHEME
Paroles de Jacques PLANTE
Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
MES EMMERDES
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
LA MAMMA
Paroles de Robert GALL
Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
MOURIR D’AIMER
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
QUAND TU M’AIMES
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© MELODIUM MUSIC
COMME ILS DISENT
Paroles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Musicales DJANIK
JE M’VOYAIS DEJA
Proles et Musique de Charles AZNAVOUR
© Editions Raoul BRETON
49
Իմ խորին շնորհակալությունն եմ հայտնում այն կազմակերպություններին և անձանց,
որոնք նպաստեցին ալբոմի իրականացմանը՝
Ռաուլ-Բրետոն, Ջանիկ և Մելոդիում երաժշտական հրատարակություններին՝
երգերի հեղինակային իրավունքները շնորհելու համար.
ՀՀ Մշակույթի Նախարարությանը և Նախարար Հասմիկ Պողոսյանին՝
ալբոմի թողարկմանը աջակցելու համար.
Նաև՝ Տելեմակ Կավեսյանին, Ռոժե Ջրբաշյանին, Վահագն Աթաբեկյանին,
Գարեգին Չուքասզյանին և մասնավորաբար Մարատ Օրդյանին՝ իրենց սիրահոժար
օգնության համար։
Arrangements: Tigran Nanian
Keyboards & keyboard programming: Tigran Nanian
Classical guitar: Tigran Ter-Stépanian
Acoustic guitar: Khach Turabian
Guitars: Berge Turabian
Bass: Karen Khachatrian
Drums & percussion: Tigran Nanian
Violin & Cello: Gayané Mélikian
Flute: Anna Vartanian
Trumpet: David Gune
Trombone & duduk: Rouben Danian
Recorded & Mixed by Tigran Nanian
Mastered at Universal Studios, New York, by Seth Foster
Photography by Khach Turabian
Designed by “Printinfo” Yerevan, Armenia
Երախտագետ եմ բոլոր նրանց, ովքեր իրենց խորհուրդներով, ուղղակի կամ անուղղակի
մասնակցությամբ օգնել են ինձ՝ Անահիտ Դաշտենց, Խաչիկ, Արուսյակ, Րինա, Հասմիկ
Հարությունյան, Սիլվիան Դյուֆ, Ֆրանսուա Էզվան, Ջընետ Մկլորին, Պատրիս Պուեն,
Տիգրան Տեր-Ստեփանյան
J’exprime ma gratitude à ceux qui ont contribué à la création de cet album avec leur aide et leur
suggestions:
I wish to express my gratitude to those who contributed to the creation of this album with their help
and suggestions:
Ma famille/My family: Anahit, Khachik, Arousiak, Rina; Sylviane Diouf, François Esvan, Hasmik
Harutyunian, Genette McLaurin, Patrice Poingt, Tigran Ter-Stepanian
51
Պերճ Թյուրաբյանը ծնվել է Կահիրեում։ 1965-ին
տեղափոխվել է Հայաստան։ 1986 թվականից
հաստատվել է Միացյալ Նահանգներում։
Մասնագիտությամբ բանասեր է և
գրադարանագետ։ Երաժշտությամբ զբաղվել է
վաղ տարիքից՝ երգել տարբեր նվագախմբերում
և հեղինակել երգեր։ Գրում է երգեր նաև հայ
բանաստեղծների տեքստերով։ Նաև թարգմանում
ու հայերեն ներկայացնում ֆրանսիական
“շանսոնի” հեղինակների երգերը՝ Բրել, Բրասենս,
Ֆեռե, Ազնավուր, և այլն։ Հրատարակված
խտասալիկներն են՝ “Ինչ-որ Տեղ և մի Օր” (1998),
“Չարենց - հայ բանաստեղծը երգերում” (2000),
“Հայերեն - հայ բանաստեղծները երգերում”
(2002), “Անունդ” (Վահան Թեքեյանը երգերում,
2003), “Թռչնահոգի” (պոլսահայ բանաստեղծները
երգերում -Սարըասլան, Խրախունի, Զահրատ-
2004), Առաջին մրցանակակիր, “Armenian Music
Awards 2005”, Լոս Անջելես։