De laatste post op Livejournal
En dat heeft niks met de Russen te maken. Hoewel zij wel het laatste zetje gegeven hebben.
Ik zat al lang de twijfelen of ik niet over wil stappen met mijn blogje naar een andere aanbieder. Ik ben niet meer zo tevreden over livejournal, waardoor het een hobbel is om mijn herinneringen hier op te schrijven, zeker als ik er een fotootje bij wil maken. Ook heb ik inmiddels andere keuzes gemaakt waardoor ik liever al mijn berichtjes achter een slotje wil hebben. Ik zou hiervoor alle berichtjes na moeten lopen van de afgelopen 15 jaar om ze alsnog van een slotje te voorzien. Bijkomend voordeel is dan wel dat ik meteen de tags op kan schonen, want daar is in de afgelopen jaren in gerommeld waardoor er een aantal dubbelen in zitten. Maar dat kost tijd.
Ik had al eens gekeken naar andere aanbieders, maar overzetten van LJ naar iets anders is niet zo makkelijk. Tekst lukt bij sommige nog wel, maar foto's niet. Dan moet ik alsnog alle berichtjes af om de foto's te downloaden en opnieuw te uploaden. Kost ook een boel tijd.
Toen viel Poetin de Oekraïne binnen en werden sommige mensen toch wel zenuwachtig of LJ nog wel beschikbaar zou blijven buiten Rusland. Ik denk dat de soep niet zo heet gegeten wordt, maar ik zou het wel heel jammer vinden als ik mijn dagboek kwijt zou raken.
Dat was het laatste zetje wat ik nodig had om toch over te gaan stappen. Ik ga naar Blogger. Die heeft de optie om alles achter een slotje te zetten, behalve voor de mensen die ik zelf uitnodig om mee te lezen. Precies wat ik zocht. Ik weet wie er hier allemaal meelezen, jullie gaan een uitnodiging krijgen om mij te volgen bij Blogger. Het is natuurlijk aan jullie of je dat wilt, maar ik zou het wel leuk vinden als jullie meegaan ^_^.
Afgelopen maanden heb ik de afgelopen 8 jaar aan herinneringen overgezet. Het is handwerk, dus erg tijdrovend, maar wel heel leuk om te doen. Alles wat ik meegemaakt heb komt weer even voorbij. Nu het lente is geworden heb ik andere prioriteiten en gaat het wat langzamer, maar volgende winter pak ik het weer op.
Dit was de laatste post op Livejournal, maar zeker niet de laatste in mijn dagboek.