Maurice had voor dit jaar weer een ticket voor Drachenfest gekocht, wat inhoud dat hij een week van huis is. Ik heb dan geen zin om een week in mijn eentje thuis te zitten, dus plan ik mijn eigen vakantie. Omdat ik nog nooit op een Waddeneiland geweest ben, werd het Terschelling. Bij de B&B die ik geboekt had, hebben ze een klein huisje in de achtertuin staan, het meest schattige huisje ever!
Ik had voor mijzelf een lijstje gemaakt wat ik allemaal zou willen doen. Wadlopen. Zonsondergang bekijken. En zeehondjes spotten. Daar waar de rest van Nederland wegzweette met 40+ graden bleef het in Terschelling op 30 graden steken, en met een zeewindje erbij was het goed te doen. Schaduw is echter wel een dingetje op Terschelling, zoals de verkoopster zei waar ik mijn hoedje afrekende: "Tja, hier moet je je eigen schaduw meenemen".
Maar Terschelling is mooi! Hier ga ik zeker een keer terug en neem dan Maurice, de verrekijker en het vogelboekje mee. Met de vogelposter die ik had gevonden kwam ik een heel eind, maar verrekijker en boekje is beter.
Met de voornemens is het ook goed gekomen. Ik heb wadgelopen, veel gefietst, met een huifkar mee voor een zonsondergang op het strand...
... en zeehondjes!
De schipper kon met de boot echt heel dichtbij komen, zoomen was bijna niet nodig om ze op de foto te kijken. Als we stil waren kwamen ze bij de boot kijken... en dat deden ze.
Ik ben heerlijk uitgewaaid. Maurice is inmiddels ook weer terug van Drachenfest, dus nu nog twee weken fijn saampjes thuis.