nieuwe veestapel
Na het overlijden van parkiet Millie in januari leek Tommie het, na wat parkietenperikelen, prima naar zijn zin te hebben in zijn eentje. Al viel het ons wel op dat hij in de weken erna steeds meer naar ons toetrok. Als wij zaten te eten kwam hij er altijd op zijn speeltuin bijzitten. Het leek ook wel alsof hij iets aan het zoeken was; hij heeft het hele huis afgezocht naar iets wat hij leek kwijt te zijn. Dat maakte dat wij nog meer aan het twijfelen waren of we nog een nieuw vriendje voor hem zouden zoeken. Met zijn 11 jaar is hij hoogbejaard, maar dat was nog helemaal niet aan hem te merken.
Kort voor Pasen hebben wij de knoop doorgehakt en hebben we een nieuw vriendinnetje opgehaald bij de dierenwinkel. Helemaal geel, dus heel toepasselijk werd zij ons paaskuiken. En het was een goede zet. Ze was nog niet uit het doosje of Tommie kwam al kennismaken. Binnen een halve dag zaten ze samen in de grote kooi.
Helaas hebben zij maar kort samen kunnen zijn, een paar weken daarna begon de leeftijd Tommie toch in te halen. Hij sliep heel veel (wat we eerst weten aan de rui), maar het klimmen ging steeds moeilijker en er kwam ook geen piep meer uit. Hij takelde heel snel af en is begin juni overleden.
Om ons paaskuiken niet te lang alleen te laten hebben we vrij snel een nieuw mannetje opgehaald, en deze twee kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden. Er wordt zelfs al gesmooched.
Welkom Sammie en Suzie.
Het is wel weer even wennen, twee van die jonkies in huis. Wat een energie hebben die twee! Je moet oppassen waar je loopt, anders wordt je aangevlogen. We moeten ze nog wel even leren dat de keuken een no-go-area is voor parkieten en dat slapen ín de kooi moet en niet erop. Meestal leert de nieuweling van de oudere, maar dat is nu dus niet het geval. Dat wordt nog een uitdaging.
Kort voor Pasen hebben wij de knoop doorgehakt en hebben we een nieuw vriendinnetje opgehaald bij de dierenwinkel. Helemaal geel, dus heel toepasselijk werd zij ons paaskuiken. En het was een goede zet. Ze was nog niet uit het doosje of Tommie kwam al kennismaken. Binnen een halve dag zaten ze samen in de grote kooi.
Helaas hebben zij maar kort samen kunnen zijn, een paar weken daarna begon de leeftijd Tommie toch in te halen. Hij sliep heel veel (wat we eerst weten aan de rui), maar het klimmen ging steeds moeilijker en er kwam ook geen piep meer uit. Hij takelde heel snel af en is begin juni overleden.
Om ons paaskuiken niet te lang alleen te laten hebben we vrij snel een nieuw mannetje opgehaald, en deze twee kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden. Er wordt zelfs al gesmooched.
Welkom Sammie en Suzie.
Het is wel weer even wennen, twee van die jonkies in huis. Wat een energie hebben die twee! Je moet oppassen waar je loopt, anders wordt je aangevlogen. We moeten ze nog wel even leren dat de keuken een no-go-area is voor parkieten en dat slapen ín de kooi moet en niet erop. Meestal leert de nieuweling van de oudere, maar dat is nu dus niet het geval. Dat wordt nog een uitdaging.