Скотч
Што варта расказаць пра добры скотч? Што ў ім смачнага для мяне? Можа быць гэта чарговая спроба распавесці пра сябе, і не ў храналагічным, а ў тэматычным, ідэаграфічнае парадку.
У рэшце рэшт, змест майго аповеду заўсёды я сам. І самыя лепшыя святы - тыя, што адбываюцца ўнутры нас.
І той прадмет, тая рэч, якую я вылучаю вышэй за ўсялякія іншыя, - гэта я сам.
Здавалася б, калі хочаш гаварыць пра сябе, чаму б не звярнуцца да паслядоўнага апавядання? Нарадзіўся, вучыўся, жаніўся, працаваў і піў скотч...
Але навошта весці летапіс свайго жыцця і абапірацца на дзеянні: яны нязначныя; я займаюся сабою і часцей гляджу наперад, на мроі і вымыслы майго ўяўлення.
Вернемся да скотча.
Сем галоўных паняццяў, значных прынцыпаў, якія дапамагаюць раскрыць сутнасць правільнага напою:
- зачараванне рэччу. Так, менавіта ў скотчы чуюцца воклічы, якія перадае выклічнік «ах!».
- душэўная смутак адзіноты, беднасць смаку, прэснасць, слабасць, ціхамірнасць і цішыня, тая цішыня ў якой чутныя рэдкія гукі - кроплі дажджу, што падалі ў лужыну за вакном.
- прыглушанасць, на мяжы знікнення фарбаў і густаў, можа быць тое няўлоўнае буньюэлеўскае са "сціплага абаяння буржуазіі".
- след часу, паціна, вінтажнасць, у процівагу крыштальнай празрыстасці спірту ці гарэлцы, там яснасць і бляск не настройваюць на летуценнасць.
- дасканаласць без лішніх высілкаў, адчуванне прывабнай гарачыні быцця, мужнасць і прастата, недапрацаванасць формы, нейкае першапачатковая недасканаласць. Адсутнасць лішніх, «прыгожых» каньячных дэталяў. Ўвасабляецца праз прастату, набліжанасць да прыроды, спакой і цішыня.
- вечнасць ў бягучым, мы ўсе сыходзім, сплываем але «весела, як гарбуз, які падскаквае на хвалях і плыве ў нябыт».