(Untitled)

[andorac]

Жук і Бог
Апавяданне.“Вова, пакармі сабаку” - бязлітасна кажа бацька, калі я спрабую незаўважна выскачыць з дома, каб паспець на апошні рэйсавы аўтобус, што едзе з нашай вёсачкі да райцэнтра. Назад ужо буду вяртацца пешшу, позна, магчыма, не вельмі цвярозы. Тут усяго тры кіламетры. Бацькі пераехалі жыць сюды пяць гадоў таму, перад маім

Comments

[vushasti]

Выдатна.
Каб вось кожны дзень чытаць хоць па столькі такога...
Дзякуй!

[aurochset]

Цудоўна!

[vital_rudak]

Нічо так! Але тут яўна з узростам мальца нейкія траблы. Чытаеш і ўяўляеш падлетка, а ня бэйбуса за 20 :)