Տխրեցի, որովհետեւ չէր լացում ֆիզիկական ցավից, չէր լացում, որովհետեւ ահագին փող էր ծախսելու: Լացում էր, որովհետեւ որպես կին տրորված էր արդեն: Ու դեռ մի մատ երեխա էր
( Read more... )
Հըմ, հետաքրքիր էր... Փաստորեն, փոշմանողները քիչ չեն... Դաջվածքների հարցը մի տեսակ հակասական է. մի կողմից դա բնորոշ է հիմնականում դեռահասներին, դե, հիմնականում էդ տարիքային շրջանում են տարվում դրանով ու հաճախ էնպիսի դաջվածքներ անում, որոնց համար ավելի հասուն տարիքում կարող են փոշմանել, ու դրանից կարելի է եզրակացնել, որ էդ տարիքում չարժե դաջվածք անել, որովհետև չմտածված լինելու հավանականությունը մեծ է, բայց մյուս կողմից էլ մեծ տարիքում սովորաբար նման ցանկություն չեն ունենում մարդիկ, որ մի հատ էլ ավելի մտածված դաջվածք անեն։
Իհարկե, ամեն մարդու իրավունքն է իր մարմնի հետ վարվել էնպես, ինչպես ցանկանում է, բայց դե հաստատ արժե անելուց առաջ մի լավ կշռադատել ու համոզվել, որ հետագայում չես փոշմանի։ Չնայած ես, ճիշտն ասած, դաջվածքի գեղեցկությունն առանձնապես չեմ էլ հասկանում։ Բայց եթե գեղեցիկ կամ հետաքրքիր էլ համարեմ ինչ-որ դաջվածք ու պահի տակ ցանկություն ունենամ մարմնիս ինչ-որ մասում ունենալու, դրա անդարձելիության մասին միտքը (դե, լրիվ անդարձելի չի գուցե, բայց շատ դեպքերում համարյա էդպես է) հետ կպահի. ես անդարձելի բաներ չեմ սիրում։ :)
Հա, ասեմ, որ իրականում իսկապես անդարձելի են դաջվածքները. լազերային բուժման դեպքում, միեւնույնն է, ստվերի պես հետքեր մնում են: Իսկ վիրահատական միջոցների մասին չեմ կարող ասել, բայց գիտեմ, որ բավականին բարդ գործընթաց է դա:
Դաջվածքների հարցը մի տեսակ հակասական է. մի կողմից դա բնորոշ է հիմնականում դեռահասներին, դե, հիմնականում էդ տարիքային շրջանում են տարվում դրանով ու հաճախ էնպիսի դաջվածքներ անում, որոնց համար ավելի հասուն տարիքում կարող են փոշմանել, ու դրանից կարելի է եզրակացնել, որ էդ տարիքում չարժե դաջվածք անել, որովհետև չմտածված լինելու հավանականությունը մեծ է, բայց մյուս կողմից էլ մեծ տարիքում սովորաբար նման ցանկություն չեն ունենում մարդիկ, որ մի հատ էլ ավելի մտածված դաջվածք անեն։
Իհարկե, ամեն մարդու իրավունքն է իր մարմնի հետ վարվել էնպես, ինչպես ցանկանում է, բայց դե հաստատ արժե անելուց առաջ մի լավ կշռադատել ու համոզվել, որ հետագայում չես փոշմանի։ Չնայած ես, ճիշտն ասած, դաջվածքի գեղեցկությունն առանձնապես չեմ էլ հասկանում։ Բայց եթե գեղեցիկ կամ հետաքրքիր էլ համարեմ ինչ-որ դաջվածք ու պահի տակ ցանկություն ունենամ մարմնիս ինչ-որ մասում ունենալու, դրա անդարձելիության մասին միտքը (դե, լրիվ անդարձելի չի գուցե, բայց շատ դեպքերում համարյա էդպես է) հետ կպահի. ես անդարձելի բաներ չեմ սիրում։ :)
Reply
Այդքան էլ չէ... Օրինակ՝ ծնողն իրավունք չունի այնպես վարվել, որ դրանից իր երեխան տուժի։ Եւ այլն :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment