Ինչպես գիտենք, Գալուստ Սահակյանը՝ մեջբերելով Նժդեհին, տականք անվանեց բոլոր նրանց, ով դեմ էր հայ-թուրքական «արձանագրություններին»։ Սահակյանը, փաստորեն, հղում էր անում Նժդեհի «Ամերիկահայությունը. ցեղը և իր տականքը» գրքույկին։

Այժմ տեսնենք, թե իրականում ինչ էր գրված Գարեգին Նժդեհի այդ գրքույկում.

• «Մենք օտար հարուածներից աւելի մեր թիկունքում զեռացող ( Read more... )

Տարագրին ջղայնացնել շատ դժվար է, բայց աչքիս հիմա լավ ջղայնացած է, ու ես հասկանում եմ, թե ինչու։

Նախ և առաջ, խոսել ցեղակրոնության մասին օտար լեզվով, դա այնպիսի մի անհեթեթություն է, ինչպես եթե մի վիրաբույժ հիվանդին վիրահատի կեղտոտ ձեռքերով։ Այդ պատճառով արդեն իսկ հետևյալ շրիֆտակապակցությունը՝ "цехакрон" ինձ մոտ առաջացնում է խորին զզվանք ( Read more... )

Չեմ սիրում, երբ Նժդեհին տեղի-անտեղի մեջբերում են, բայց տվյալ դեպքում շատ դիպուկ է գրել.

Թերթեր ունենք, որոնք աւելի օգտակար պիտ լինէին հայ ժողովրդին, եթէ բնաւ լոյս չտեսնէին ( Read more... )