Ուկրաինայի ղրիմյան դասերը, նաև մեր համար
Ռազմինֆոյի այսօրվա վերլուծությունից.
Անցյալ տարվա օգոստոսին Ուկրաինան հայտարարեց, որ հրաժարվում է պարտադիր զորակոչից ու անցնում պայմանագրային բանակի, իսկ 2013-ի աշնանային զորակոչն էլ վերջինն է լինելու։ Եթե այն ժամանակ ինչ-որ մեկն ասեր, որ ուղիղ կես տարի անց ռուս-ուկրաինական պատերազմի պատճառով երկրում զինակոչ է հայտարարվելու, նրան խելագար կհամարեին։
...
Եվ վերջապես՝ պատասխանելով մեր ընթերցողներից սպասվող այն հարցին, թե. «Հնարավո՞ր է արդյոք, որ մի օր էլ ռուսներն այսպիսի օյին մեր գլխին խաղան», ասենք, որ այո, միանգամայն հնարավոր է։ Ու խնդիրն այստեղ ռուսների վատ կամ լավ լինելը չէ. այդպիսին է աշխարհի իրականությունը։ Հիշենք թեկուզ, որ իրաքյան առաջին պատերազմից առաջ Իրաքն ԱՄՆ դաշնակիցներից էր համարվում Իրանի դեմ պայքարում։ Ինչը, ի դեպ, չխանգարեց, որ Վաշինգթոնը միջնորդների օգնությամբ սպառազինություն մատակարարեր Իրանին։
Ուկրաինայի իրադարձությունները ևս մեկ անգամ ապացուցում են, որ մարտունակ բանակ և զինակոչի պատրաստ պահեստազոր չունեցող պետությունը նույնիսկ համեմատաբար խաղաղ տարածաշրջանում կարող է արագորեն զրկվել միջազգային թատերաբեմում դերակատարի կարգավիճակից՝ դառնալով ընդամենը խաղաքար ավելի հզոր հարևանների աշխարհաքաղաքական խաղերում։
Նույն միտքն էլ կրկնեցինք Զորակն հիմնադրամում այսօրվա ասուլիսի ժամանակ.
Click to viewԸնկերանալ Ֆշտուկ