Журналістыка - гэта вам не бізнэс. У ёй няма роўнасці, бо роўнасці няма і ў жыцці.
З крыўдай мушу заявіць, што значна больш прыходзіца перакладаць з рускай.
Бо хочацца падзяліцца са сваім народам хоць часткай інфармацыі, да якой маеш доступ як рускамоўны (ая).
Перакладаю Емельяненку, а хочацца біць манітор, бо ён згадвае расійскага гаранта. Але ж рэдакцыйнае заданне.
Са страхам чакаю каментаў. І:
Шчасце - гэта калі так як ты, толькі лепей, сказаў не пісьменнік, а чытач.
Бог не Страшным Судзе будзе для палякаў спагадлівы і з імі салідарны, ось пабачыце :)