Пасядзі са мною трохі побач,
Пацалуй мае вочы і рукі,
Падбай пра мяне, як маці,
Па любові і без нудоты.
Падзялі са мной болю й трывогі,
Размаўляй са мною гадзінамі...
І давай толькі ціха-ціха,
І насупраць адзін аднаго.
Ты раўнуй да маіх мужчын ,
Што тэляць строга на тыдзень.
Толькі ведай, што яны мне абрыдлі,
У мяне на іх няма ўжо сілы...
Не кажы аб мінулым жыцці,
Не трывож маю хворую душу.
І зачыні шчыльней запавесы.
Засынаць будзем хвілінка ў хвілінку.
Па бетоннай дарозе на вечар,
Раскажы, пра што марыў раней,
Дзе насіла шалёным ветрам,
Калі хлопчыкам быў і калі жыў без мяне.
І кладіся на ўскрайку ложка,
І хавайся з галавой пад коўдру.
Мне з табою вельмі светла,
Мне з табою вельмі добра!