Усе (Чорны, Янкоўскі, Каўрус, Шкраба, Лужанін, Скрыган, Юрэвіч) змагаліся ці змагаюцца толькі за народнасць мовы. Гэта быў і часткова ёсць мэйнстрым. Праўдападобна, у ім знаходзіўся ці прынамсі да яго прымыкаў і Рабкевіч, хоць інтэпрэтацыя яго артыкула "Дзяўчук, аском, увышы -- што гэта такое?" Шкрабам можа пасеяць сумненне на гэты конт ( Read more... )

Тут будуць сабраны тыя некалькі (2, 3, лепш, вядома, 10 або 100; падказкі з удзячнасцю прымаюцца) засведчаных у гісторыі выпадкаў, калі нейкі беларускі пісьменнік "апраўдвае" нейкае меркаванне нейкага беларускага пісьменніка пра мову, якое ў будучыні не вельмі каб пацвердзілася ( Read more... )

Тут будуць сабраны тыя некалькі (3, 5, лепш, вядома, 100 або 1000; падказкі з удзячнасцю прымаюцца) засведчаных у гісторыі выпадкаў, калі нейкі беларускі пісьменнік крытыкуе нейкага беларускага лінгвіста ( Read more... )

разглядаецца тут

Трохі рызыкоўная тэма “пісьменнікі як недругі лінгвістаў”, “пісьменніцкае як вораг лінгвістычнага”, закранутая ў першым допісе пра Янкоўскага, тым не менш вартая, хай пакуль пункцірнага, працягу ( Read more... )

Чытаючы Каўруса, перакінуўся на кнігі стаўпа пэўнага напрамку - Фёдара Янкоўскага.
Успаміны ў сувязі з ім, на жаль, не вельмі прыемныя.
Калі я працаваў у "Нёмане", да нас частавата заходзіў Янка Брыль, які неяк захацеў зрабіць добры ўчынак: знайсці чалавека, які для “Крыніцы” ўклаў бы “постаць” Янкоўскага. Не памятаю ўжо, як сталася (магчыма, нехта ( Read more... )