Як зараз памятаю. 28 год таму: вясна, цёпла, аўторак. Цёмна-цёмна перад вачыма. І раптам бац, святло! Аглядзеўся я вакол сябе: мама, дакторка, яшчэ нехта ў белым халаце. О, нарадзіўся. Крута, думаю. А потым глядзь у вакно, а навокал Падсвілле. Я як закрычу ад прыкрасці: "О неееет, як я мог нарадзіцца ў Падсвіллі, гэта ж усю жысьць на кпіны
(
Read more... )