Mar 07, 2010 20:45
- Гэтыя жанчыны, якія кветкі, водарныя і завабныя… Якія - звонкагалосыя, якія -
вясна бязважкая раўчукамі празрыстымі разліваецца. А мы, Ір, іншыя. У нас галасы, чуеш, нізкія па гучанні.
- Непаўнавартаснай і грубай я побач пачуваюся…
- І я таксама… Але ж мы, адчуваю, хоць і не водарныя гэткія, але - яблыкі ў
жніўні.
Іра,
людзі
Leave a comment
Comments 2
Reply
добра та як!
Reply
Leave a comment