Было цудоўна. Яркія ўражанні, пераадоленыя цяжкасці і маральная ўзнагарода. Але зараз на душы смутак… Ох ужо гэты ўнівер і ўсё, што ад яго! Практыка села як костка ў горле і запатрабавала датэрміновага вяртання. Калі з’язджалі, было адчуванне сябе органам, які з крывёю, без анэстэзіі, адрываюць ад цела. Трапіўшы туды, я знайшла тое, што шукала
(
Read more... )