Магдалена Капусциньска. Игра в Бога.
Магдалена Капусциньска
Игра в Бога
У меня во дворе ребята чаще всего играли в войну.
Грабили, убивали, умирали.
Я с ужасом смотрела на них, когда они вживались в роль.
Они уничтожали друг друга.
Случалось мне пройти через этот ад,
добраться до другой стороны улицы и помочь своему младшему брату
в поимке преступника.
Я не могла понять радости от пирровой победы,
так же, как они не могли понять дар творения.
Для них я всегда была просто девочкой искрой,
которая несла свет туда, где его не было.
Моей любимой забавой была игра в бога.
Я обычно сидела на сером бордюре,
который ограничивал область
безопасности от разочарованных неудачников.
Не отводя взгляда, я открывала тетрадь.
На белом листке облака словом я создавала мир
в положительных оттенках эмоций.
Голубой тушью я окропляла кукольные души.
Они никогда не приглашали меня на свои игры,
они говорили, что на войне нет места богу и женщинам.
Они были правы. Он вечен, а война ...
каждая война однажды заканчивается
Magdalena Kapuścińska
Zabawa w Boga
Na moim podwórku chłopcy najczęściej bawili się w wojnę.
Grabili, zabijali, umierali.
Patrzyłam z przerażeniem na nich, kiedy wczuwali się w rolę.
Unicestwiali się wzajemnie.
Bywało, że musiałam przejść przez to piekło,
by dotrzeć na drugą stronę ulicy i udzielić pomocy młodszemu bratu
w łapaniu jakiegoś przestępcy.
Nie umiałam pojąć radości z pyrrusowego zwycięstwa,
tak jak oni nie potrafili pojąć daru kreacji.
Dla nich zawsze byłam tylko dziewczyną ziskrą,
która niosła światło, tam gdzie go zabrakło.
Moją ulubioną zabawą była zabawa w boga.
Siadałam zazwyczaj na szarym krawężniku,
który niczym margines wytyczał obszar
bezpieczny od sfrustrowanych nieudaczników.
Nie odwracając wzroku otwierałam zeszyt.
Na białym kartki obłoku słowem kreowałam świat
w pozytywnych odcieniach emocji.
Niebieskim tuszem zakraplałam lalkomduszę.
Nigdy nie zapraszali mnie do swoich zabaw,
mówili, że dla boga i kobiet na wojnie miejsca nie ma.
Mieli rację. On jest wiecznoscia, a wojna…
każda wojna kiedyś się skończy
Игра в Бога
У меня во дворе ребята чаще всего играли в войну.
Грабили, убивали, умирали.
Я с ужасом смотрела на них, когда они вживались в роль.
Они уничтожали друг друга.
Случалось мне пройти через этот ад,
добраться до другой стороны улицы и помочь своему младшему брату
в поимке преступника.
Я не могла понять радости от пирровой победы,
так же, как они не могли понять дар творения.
Для них я всегда была просто девочкой искрой,
которая несла свет туда, где его не было.
Моей любимой забавой была игра в бога.
Я обычно сидела на сером бордюре,
который ограничивал область
безопасности от разочарованных неудачников.
Не отводя взгляда, я открывала тетрадь.
На белом листке облака словом я создавала мир
в положительных оттенках эмоций.
Голубой тушью я окропляла кукольные души.
Они никогда не приглашали меня на свои игры,
они говорили, что на войне нет места богу и женщинам.
Они были правы. Он вечен, а война ...
каждая война однажды заканчивается
Magdalena Kapuścińska
Zabawa w Boga
Na moim podwórku chłopcy najczęściej bawili się w wojnę.
Grabili, zabijali, umierali.
Patrzyłam z przerażeniem na nich, kiedy wczuwali się w rolę.
Unicestwiali się wzajemnie.
Bywało, że musiałam przejść przez to piekło,
by dotrzeć na drugą stronę ulicy i udzielić pomocy młodszemu bratu
w łapaniu jakiegoś przestępcy.
Nie umiałam pojąć radości z pyrrusowego zwycięstwa,
tak jak oni nie potrafili pojąć daru kreacji.
Dla nich zawsze byłam tylko dziewczyną ziskrą,
która niosła światło, tam gdzie go zabrakło.
Moją ulubioną zabawą była zabawa w boga.
Siadałam zazwyczaj na szarym krawężniku,
który niczym margines wytyczał obszar
bezpieczny od sfrustrowanych nieudaczników.
Nie odwracając wzroku otwierałam zeszyt.
Na białym kartki obłoku słowem kreowałam świat
w pozytywnych odcieniach emocji.
Niebieskim tuszem zakraplałam lalkomduszę.
Nigdy nie zapraszali mnie do swoich zabaw,
mówili, że dla boga i kobiet na wojnie miejsca nie ma.
Mieli rację. On jest wiecznoscia, a wojna…
każda wojna kiedyś się skończy