Երազումս ինչ-որ օտար քաղաք է, ավտոբուս, որ գնացքի գծերով են քշում: Այդպիսի գծեր ու ավտոբուս, որովետև շուրջը էլ քշելու տեղ չկա` կանաչ է, ծառեր, պառկած լիանաներ, քայլելն էլ է դժվար:
Հորդ անձրև է. մի ավտոբուս ու մի մեքենա` ՄԵՐՆ է: Ով է մեր-ը` չգիտեմ, միայն գիտեմ, որ ասված է` օտար մարդիկ չվերցնել:
Ներսում եղողները ինձ մունաթ են գալիս, թե` վաայ,
(
Read more... )