( Read more... )

 Устае, падае, зноў устае, ладна папулярные часопісы, тут усё зразумела, але чаму мой утульненькі дзённічак павінен мучацца - невядома :)

Чым больш нешта не любіш, тым часцей будзеш вымушаны гэта рабіць, не любіш сітуацыі выбару - выбірай на кожным кроку, і ўвесь час думай, ці тое ты выбіраеш.
Час не знікае без следу і не траціцца, час ператвараецца ( Read more... )

 Горад хавае ў сабе мільёны гісторый, перажыванняў, думак. Вечарам ён напоўнены настроем спакою і чароўнасці, ціхія дворыкі асветленыя ліхтарыкамі, якія не могуць перамагчы туман, гукі, адарваныя ад дзённага хору і таму нясмелыя, так спакойна, што нават не страшна ўсміхацца. Хочацца больш хадзіць, нават і не шкода часу, такім надвор'ем трэба жыць ( Read more... )

 Вясна, пакуль шэрая і нясмелая, але з надзеяй на жыццё. Толькі адзін выходны, але панядзелкі па суботах і суботы па панядзелках, гэта прынамсі нова. Ніякага раздражнення, учора ў банку бабуля, якая выпадкова пералічыла ўнуку замест 50 тысяч - 500, і тым самым затрымала чаргу хвілін на 30, выклікала толькі ўсмешку (шкада, што яна паспела агледзецца ( Read more... )

 Вясна - гэта не толькі пара году, калі ўсё расце і расцвітае, не толькі даўжэйшыя дні і цяплейшыя ночы, вясна - гэта стан душы. Яму нецікава звяртаць увагу на календары і тэрмометры, ён можа прыйсці ў любы час, нават у лістападзе, і проста падняць настрой.
Заўтра 1 сакавіка, усе будуць віншаваць адзін аднаго з Першым Днём вясны і ціха ўздыхаць над ( Read more... )

 "Miracles happen every day...shits as well" (c)

Жыццё - магчымасць, выкарыстайце яе ( Read more... )

Хіба я ўжо таксама хачу зіму, яна больш надзейная, чым гэтая мокрая восень, хаця ўчора цудоўны дзень быў і вечар :) Сёння баліць горла, канешне гэта не глабальная прабема, але настаўнік без голаса - гэта неяк не па правілах, паколькі з першага раза людзі не ўсё чуюць, то прыходзіцца яшчэ і паўтараць - двайныя затраты энергіі, лепей ужо не хварэць ( Read more... )

Часам трэба вяртацца туды, проста, каб не забывацца на тое, хто ты, адкуль ты, з'ездзіш вось так і ўсё становіцца на свае месцы. Праблемы губляюць сваю важнасць, як толькі нехта пачынае сваю гутарку словамі: "Што ў цябе? Вось у мяне нядаўна... і г.д." :) Бо як можна быць такім эгаістам і думаць толькі пра сябе? Трэба думаць пра іншых эгаістаў, тады ( Read more... )

Калі знаёмлюся з людзьмі, то часта мяне пытаюць, дзе я  працую, атрымаўшы адмоўны адказ на пытанне "У якой школе ты вучышся, дзевачка?", паколькі, хлусіць не мае сэнсу, то я адразу здраджваю дзяржаўную таямніцу, што я настаўнік хіміі. Рэдка-рэдка, хто з гэтых новаспечаных прыяцеляў усміхнецца, і скажа: "Так, цікавы прадмет, мне ён падабаўся ў школе ( Read more... )