23-ին ջահերով երթի է։ Շատ ծանոթներ տեսա։ Ոմանց ներկայությունը ինձ համար անսպասելի էր, բայց ուրախալի։ Օրբելի փողոցի շենքերի շատ պատուհաններում մոմեր էին վառվում։ Երբ արդեն Ծիծեռնակաբերդից իջնում էինք դեպի «Հրազդան» մարզադահլիճ, ջահել երեխեքի էլի խմբեր տեսանք, որ նոր-նոր բարձրանում էին դեպի հուշարձան այդ կողմով
(
Read more... )
Comments 6
Reply
Մովսես Գորգիսյանն է ասել
Reply
Ու`
Հիշելը ոչ միայն տեր, այլև պահանջատեր լինելն է:
Ու`
մինչև ասորիները նակաով չդիմեցին, մենք չսկսեցինք այսքան մտածել դրա մասին:
Ինձ էլ մեկ է ով ինչ կասի, բայց` ՊԻՏԻ ԱՍԵՆ /ստեղ` կնոջը ոչ հատուկ բառեր/
Reply
Reply
Reply
Leave a comment